سوره منافقون: تفاوت میان نسخه‌ها
←شأن نزول
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[زید بن ارقم]] که شاهد این ماجرا بود، صحبت‌های عبدالله را برای پیامبر(ص) بازگو کرد؛ اما عبدالله نزد پیامبر رفت و به [[توحید|وحدانیت]] [[خدا]] و [[نبوت|رسالت]] پیامبر(ص) شهادت داد و گفته‌های زید را تکذیب کرد. اندکی بعد، آیات نخست تا هشتم سوره منافقون، نازل شد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۹و۳۷۰.</ref>: | [[زید بن ارقم]] که شاهد این ماجرا بود، صحبت‌های عبدالله را برای پیامبر(ص) بازگو کرد؛ اما عبدالله نزد پیامبر رفت و به [[توحید|وحدانیت]] [[خدا]] و [[نبوت|رسالت]] پیامبر(ص) شهادت داد و گفته‌های زید را تکذیب کرد. اندکی بعد، آیات نخست تا هشتم سوره منافقون، نازل شد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۹و۳۷۰.</ref>: | ||
* | *'''نکته‌ها''' | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی]] مفسر شیعه قرن چهاردهم هجری قمری در تفسیر «لایفقهون» در آیه می‌گوید یا منظور این است که دین خدا نیازی به انفاق دیگران ندارد و خداوند که خزائن آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست هر گونه اراده کند، به هر کس که بخواهد می‌بخشد و روزی می‌دهد و اگر بخواهد فقیرانِ از مؤمنان را بی‌نیاز می‌سازد ولی هر چه را که بیشتر برایشان مصلحت است برمی‌گزیند و با فقر و ناداری می‌آزمایدشان تا صبر کنند و پاداش کریمانه دریافت کنند و به صراط مستقیم هدایت شوند ولی منافقان وجه حکمت کار خدا را درک نمی‌کنند؛ و یا منظور این است که منافقان قدرت درک واقعی این که خزائن آسمان ها و زمین برای خداست را ندارند و می‌پندارند که فقر وبی نیازی در اختیار خدا نیست و اگر بر مؤمنان انفاق نکنند و کمک‌های مالی‌شان را قطع کنند آنان از روزی محروم می‌شوند. <ref>طباطبائی، المیزان،الناشر | [[سید محمدحسین طباطبائی]] مفسر شیعه قرن چهاردهم هجری قمری در تفسیر «لایفقهون» در آیه می‌گوید یا منظور این است که دین خدا نیازی به انفاق دیگران ندارد و خداوند که خزائن آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست هر گونه اراده کند، به هر کس که بخواهد می‌بخشد و روزی می‌دهد و اگر بخواهد فقیرانِ از مؤمنان را بی‌نیاز می‌سازد ولی هر چه را که بیشتر برایشان مصلحت است برمی‌گزیند و با فقر و ناداری می‌آزمایدشان تا صبر کنند و پاداش کریمانه دریافت کنند و به صراط مستقیم هدایت شوند ولی منافقان وجه حکمت کار خدا را درک نمی‌کنند؛ و یا منظور این است که منافقان قدرت درک واقعی این که خزائن آسمان ها و زمین برای خداست را ندارند و می‌پندارند که فقر وبی نیازی در اختیار خدا نیست و اگر بر مؤمنان انفاق نکنند و کمک‌های مالی‌شان را قطع کنند آنان از روزی محروم می‌شوند. <ref>طباطبائی، المیزان،الناشر | ||
منشورات اسماعيليان، ج۱۹، ص۲۸۲.</ref> | منشورات اسماعيليان، ج۱۹، ص۲۸۲.</ref> | ||
* با این که جمله (لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ) سخن عبدالله بن ابی است ولی خداوند در پایان آیه به صورت جمع فرمود: منافقان نمی دانند (وَلكِنَّ الْمُنافِقِينَ '''لا يَعْلَمُونَ''') تا نشان بدهد که دیگر منافقان که از یاران عبد الله بودند با این پیشنهاد موافق بودند.<ref>طباطبائی، المیزان،الناشر | *با این که جمله (لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ) سخن عبدالله بن ابی است ولی خداوند در پایان آیه به صورت جمع فرمود: منافقان نمی دانند (وَلكِنَّ الْمُنافِقِينَ '''لا يَعْلَمُونَ''') تا نشان بدهد که دیگر منافقان که از یاران عبد الله بودند با این پیشنهاد موافق بودند.<ref>طباطبائی، المیزان،الناشر | ||
منشورات اسماعيليان، ج۱۹، ص۲۸۲.</ref> | منشورات اسماعيليان، ج۱۹، ص۲۸۲.</ref> | ||
* درباره نفهمیدن مالکیت خداوند نسبت به خزائن آسمان‌ها و زمین در باره منافقان تعبیر به (لا یفقهون) شده زیرا درک این مطلب نیازمند فهم عمیق است ولی در باره اختصاص عزت به خدا و پیامبر و مؤمنان تعبیر به (لایعلمون شده) زیرا درکش آن چنان سخت نیست.{{مدرک}} | * درباره نفهمیدن مالکیت خداوند نسبت به خزائن آسمان‌ها و زمین در باره منافقان تعبیر به (لا یفقهون) شده زیرا درک این مطلب نیازمند فهم عمیق است ولی در باره اختصاص عزت به خدا و پیامبر و مؤمنان تعبیر به (لایعلمون شده) زیرا درکش آن چنان سخت نیست.{{مدرک}} | ||