سلفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
طبق برداشت سلفیه از اصل [[توحید]]، بسیاری از مسلمانان [[شرک|مشرک‌اند]]. [[ابن تیمیه]]، [[ابن قیم جوزیه]]، [[محمد بن عبدالوهاب]]، محمد شوکانی و [[رشیدرضا]] از مهمترین نظریه‌پردازان سلفیه هستند. مشهورترین جریان‌های سلفی معاصر هم عبارت‌اند از: [[وهابیت]]، [[اخوان‌المسلمین]] و [[دیوبندیه|دیُوبندیه]]. | طبق برداشت سلفیه از اصل [[توحید]]، بسیاری از مسلمانان [[شرک|مشرک‌اند]]. [[ابن تیمیه]]، [[ابن قیم جوزیه]]، [[محمد بن عبدالوهاب]]، محمد شوکانی و [[رشیدرضا]] از مهمترین نظریه‌پردازان سلفیه هستند. مشهورترین جریان‌های سلفی معاصر هم عبارت‌اند از: [[وهابیت]]، [[اخوان‌المسلمین]] و [[دیوبندیه|دیُوبندیه]]. | ||
برپایه اعتقادات سلفیه، گروه‌های جهادی و تندرویی همچون [[طالبان]]، [[القاعده]] و [[داعش]] شکل گرفته که بسیاری از مسلمانان را [[کافر]] و [[جهاد]] با آنان را وظیفه خود می‌دانند و عده زیادی از مسلمانان شیعه و اهل تسنن را قتل‌عام کرده‌اند. | برخی بر این‌باورند که برپایه اعتقادات سلفیه، گروه‌های جهادی و تندرویی همچون [[طالبان]]، [[القاعده]] و [[داعش]] شکل گرفته که بسیاری از مسلمانان را [[کافر]] و [[جهاد]] با آنان را وظیفه خود می‌دانند و عده زیادی از مسلمانان شیعه و اهل تسنن را قتل‌عام کرده‌اند. | ||
==تعریف== | ==تعریف== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
سلف‌گرایی در پیروان ابن‌حنبل در سده‌های بعد، گاه به غوغایی اجتماعی هم بدل شد. برای مثال در قرن چهارم قمری، ابوبکر بربهاری، واعظ حنبلی گروهی از [[حنبلی|حنبلیان]] تندرو در [[بغداد]] را گرد خود جمع کرد و با عنوان مبارزه با بدعت، در اقداماتی همچون مخالفت با مراسم [[عاشورا|عاشورای حسینی]] در تقابل با [[شیعه]] و در موضوعاتی همچون نحوه اعتقاد به صفات خدا در مقابل [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] قرار گرفت.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۱و۷۲.</ref> | سلف‌گرایی در پیروان ابن‌حنبل در سده‌های بعد، گاه به غوغایی اجتماعی هم بدل شد. برای مثال در قرن چهارم قمری، ابوبکر بربهاری، واعظ حنبلی گروهی از [[حنبلی|حنبلیان]] تندرو در [[بغداد]] را گرد خود جمع کرد و با عنوان مبارزه با بدعت، در اقداماتی همچون مخالفت با مراسم [[عاشورا|عاشورای حسینی]] در تقابل با [[شیعه]] و در موضوعاتی همچون نحوه اعتقاد به صفات خدا در مقابل [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] قرار گرفت.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۱و۷۲.</ref> | ||
عنوان سلفیه از قرن هشتم قمری برای گروه‌های گراینده به سلف کاربرد یافت که [[ابن‌تیمیه]] (درگذشت ۷۲۸ق) عالم حنبلی دمشق، با تألیفات بسیار اندیشه‌های سلفی را | عنوان سلفیه از قرن هشتم قمری برای گروه‌های گراینده به سلف کاربرد یافت که [[ابن‌تیمیه]] (درگذشت ۷۲۸ق) عالم حنبلی دمشق، با تألیفات بسیار اندیشه‌های سلفی را بنیاد نهاد.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۷.</ref> به‌گفته احمد پاکتچی، او [[منهاج السنة النبویه (کتاب)|مِنهاج‌السنه]] را در رد [[امامیه]] و رساله‌هایی چون الرسالة الحمویه را در رد اشاعره و نوشته‌هایی در رد طوایف صوفیه و هواداران [[ابن عربی]] نوشت. امر به معروف و نهی از منکر، گشودن باب اجتهاد و نفی تقلید و حضور فعال در عرصه سیاسی و اجتماعی از آموزه‌هایی او بود که بر آنها تأکید داشت.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۸.</ref> | ||
پس از ابن‌تیمیه شاگردش ابن‌قَیِّم جوزیه (درگذشت ۷۵۱ق) اصلی‌ترین مروج افکار او بود. پس از او نیز ابن‌رجب حنبلی (درگذشت ۷۹۵ق) این راه را ادامه داد.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۹.</ref> در میان عالمان حنبلیِ نسل‌های بعد، گرایش سلفی امری رایج بود و اشخاصی چون عثمان بن قائد (درگذشت ۱۰۹۷ق) در [[نجد]] و محمد بن احمد سفارینی در [[شام]] از سلفیه بوده‌اند.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۹و۸۰.</ref> | پس از ابن‌تیمیه شاگردش ابن‌قَیِّم جوزیه (درگذشت ۷۵۱ق) اصلی‌ترین مروج افکار او بود. پس از او نیز ابن‌رجب حنبلی (درگذشت ۷۹۵ق) این راه را ادامه داد.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۹.</ref> در میان عالمان حنبلیِ نسل‌های بعد، گرایش سلفی امری رایج بود و اشخاصی چون عثمان بن قائد (درگذشت ۱۰۹۷ق) در [[نجد]] و محمد بن احمد سفارینی در [[شام]] از سلفیه بوده‌اند.<ref>پاکتچی و هوشنگی، بنیادگرایی و سلفیه، ۱۳۹۳ش، ص۷۹و۸۰.</ref> | ||