پرش به محتوا

تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadhaghani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:کتاب تنبیه الخواطر.jpg|بندانگشتی|تصویر کتاب '''تنبیه الخواطر''']]
[[پرونده:کتاب تنبیه الخواطر.jpg|بندانگشتی|تصویر کتاب '''تنبیه الخواطر''']]
'''تَنبیهُ الخَواطِر و نُزهَةُ النَّواظِر''' کتابی به عربی تألیف [[وَرّام بن ابی فراس حلّی]]، [[فقیه]] و [[محدّث]] [[امامیه|امامی]] قرن ششم و آغاز قرن هفتم است. موضوع این کتاب مواعظ و حِکَم اخلاقی است.
'''تَنبیهُ الخَواطِر و نُزهَةُ النَّواظِر''' کتابی به عربی تألیف [[وَرّام بن ابی فراس حلّی]]، [[فقیه]] و [[محدّث]] [[امامیه|امامی]] قرن ششم و آغاز قرن هفتم است. موضوع این کتاب مواعظ و حِکَم اخلاقی است.
==مولف کتاب==
مولف کتاب [[وَرّام بن ابی فراس حلّی]]، [[فقیه]] و [[محدّث]] [[امامیه|امامی]] قرن ششم و آغاز قرن هفتم است. شیخ ابوالحسین ورّام بن ابی فراس بن حمدان مالکی نخعی در [[حلّه]]، که تا چند قرن پس از وی مرکز تشیع و فقاهت بود، به دنیا آمد. از تاریخ ولادت وی اطلاعی در دست نیست. بسیاری از شرح حال نویسان او را عرب نژاد و از نسل [[مالک اشتر]]، صحابی [[حضرت علی(ع)]]، دانسته اند.<ref>برای نمونه رجوع کنید به الفهرست، ص 128ـ129؛ امل الامل، قسم 2، ص 338؛ اعیان الشیعة، ج 4، ص 621.</ref>
ولی بنا به تحقیقات [[مصطفی جواد]] <ref>جاوان القبیلة الکردیة المنسیة و مشاهیرالجاوانیین، ص 84 ـ 121.</ref>، نیاکان وی از موالیانِ کرد [[بنی اشتر]] بودند که در سال 66 همراه [[مختار ثقفی]] قیام کردند. ورّام از خاندانی بلندپایه بود که برخی از امیران از آن برخاسته بودند.<ref>مستدرکات اعیان الشیعة، ج 1، ص 249</ref> او نیز به امیریِ لشکر رسید ولی پس از چندی از همه مناصب خود دست کشید و راه زهد و عبادت و درس و بحث را در پیش گرفت.<ref>لسان المیزان، ج 6، ص 218؛ مستدرکات اعیان الشیعة، ج 1، ص 249.</ref>.
وی در دوم [[محرّم]] 605ق در [[حلّه]] وفات یافت.<ref>ال‍ک‍ام‍ل‌ ک‍ام‍ل‌ ف‍ی‌ ال‍ت‍اری‍خ‌، ج 12، ص 282.</ref> پیکرش را به [[نجف]] منتقل کردند و در حرم [[حضرت علی (ع)]] به خاک سپردند.<ref>مستدرکات اعیان الشیعه، ج 1، ص 249.</ref>


==اسامی کتاب==
==اسامی کتاب==
کاربر ناشناس