پرش به محتوا

لشکر عمر بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۴: خط ۴:


==نام‌ و تعداد==
==نام‌ و تعداد==
فرماندهی سپاهی که در [[روز عاشورا]] در برابر [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] قرار گرفت بر عهده [[عمر بن سعد|عمر بن سعد بن ابی‌وقاص]] بود و به همین دلیل نیز به لشکر عمر بن سعد معروف است. بنا بر گزارش بیشتر منابع، تعداد افراد این لشکر در آغاز حدود ۴۰۰۰ نفر بود<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۰۹؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۵۳.</ref> و با پیوستن لشکرهای دیگر به آن، به بیش از ۲۰۰۰۰ تن رسید؛<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۸۹-۹۰؛ ابن طاوس؛ اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۸۵.</ref> البته شمار لشکریان عمر سعد را بین ۶ تا ۳۵ هزار تن گزارش کرده‌اند و اعدادی همچون ۶ هزار،<ref> ابن جوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۶.</ref> ۱۴ هزار،<ref>طبری، دلایل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۷۸.</ref> ۱۷ هزار،<ref>کاشفی، روضة الشهداء، ۱۳۸۲ش، ص۳۴۶.</ref> ۲۲ هزار، ۲۸ هزار،<ref> مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۲۶ق، ص۱۶۶.</ref> ۳۰ هزار،<ref> ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج ۴، ص۸۶؛ شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، مجلس ۷۰، ص۴۶۱، ح۱۰.</ref> ۳۲ هزار<ref>کاشفی، روضة الشهداء، ۱۳۸۲ش، ص۳۴۶.</ref> نیز در برخی منابع ذکر شده است. امام حسین (ع) در روز عاشورا در اشعاری از لشکریان دشمن به دانه‌های درشت باران تعبیر کرده است.<ref> مقرم، مقتل الحسین، بصیرتی، ۱۳۹۴، ص‌۳۴۵.</ref>
فرماندهی سپاهی که در [[روز عاشورا]] در برابر [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] قرار گرفت بر عهده [[عمر بن سعد|عمر بن سعد بن ابی‌وقاص]] بود و به همین دلیل نیز به لشکر عمر بن سعد معروف است. بنا بر گزارش بیشتر منابع، تعداد افراد این لشکر در آغاز حدود ۴۰۰۰ نفر بود<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۰۹؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۵۳.</ref> و با پیوستن لشکرهای دیگر به آن، به بیش از ۲۰۰۰۰ تن رسید؛<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۸۹-۹۰؛ ابن طاوس؛ اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۸۵.</ref> البته شمار لشکریان عمر سعد را بین ۶ تا ۳۵ هزار تن گزارش کرده‌اند و اعدادی همچون ۶ هزار،<ref> ابن جوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۶.</ref> ۱۴ هزار،<ref>طبری، دلایل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۷۸.</ref> ۱۷ هزار،<ref>کاشفی، روضة الشهداء، ۱۳۸۲ش، ص۳۴۶.</ref> ۲۲ هزار، ۲۸ هزار،<ref> مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۲۶ق، ص۱۶۶.</ref> ۳۰ هزار،<ref> ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج ۴، ص۸۶؛ شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، مجلس ۷۰، ص۴۶۱، ح۱۰.</ref> ۳۲ هزار<ref>کاشفی، روضة الشهداء، ۱۳۸۲ش، ص۳۴۶.</ref> نیز در برخی منابع ذکر شده است. امام حسین (ع) در روز عاشورا در اشعاری از لشکریان دشمن به دانه‌های درشت باران تعبیر کرده است.<ref> مقرم، مقتل الحسین، بصیرتی، ۱۳۹۴، ص‌۳۴۵.</ref> نویسنده کتاب لمعات الحسین از این تعبیر استفاده کرده که ابن سعد با لشگری انبوه چون دانه‌های باران شدید در کربلا حضور داشته است.<ref>حسینی طهرانی ،لمعات الحسین ،انتشارات باقرالعلوم،ص ۳۳ </ref>
نویسنده کتاب لمعات الحسین ازاین تعبیر استفاده کرده که ابن سعدبا لشگری انبوه چون دانه‌های باران شدید در کربلا حضور داشته است.<ref>حسینی طهرانی ،لمعات الحسین ،انتشارات باقرالعلوم،ص ۳۳ </ref>


==شکل‌گیری==
==شکل‌گیری==
خط ۱۱: خط ۱۰:


=== تقویت لشکر توسط ابن زیاد===
=== تقویت لشکر توسط ابن زیاد===
بنابر برخی گزارش‌ها، در پی حرکت [[عمر بن سعد|عمر سعد]] به سمت [[کربلا]]، شماری از مردم کوفه به سبب تطمیع و یا تهدید [[ابن زیاد]] به لشکر او پیوستند. ابن‌زیاد، مردم را در [[مسجد کوفه]] گرد آورد و بزرگان آنان را با پرداخت هدیه، تطمیع کرد سپس آنان را به همراهی با عمر بن سعد در جنگ با امام حسین(ع) فرا خواند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸؛ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۸۹.</ref>  
بنابر برخی گزارش‌ها، در پی حرکت [[عمر بن سعد|عمر سعد]] به سمت [[کربلا]]، شماری از مردم کوفه به سبب تطمیع و یا تهدید ابن زیاد به لشکر او پیوستند. ابن‌زیاد، مردم را در [[مسجد کوفه]] گرد آورد و بزرگان آنان را با پرداخت هدیه، تطمیع کرد سپس آنان را به همراهی با عمر بن سعد در جنگ با امام حسین(ع) فرا خواند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸؛ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۸۹.</ref>  


ابن‌زیاد [[عمرو بن حریث مخزومی|عمرو بن حریث]] را به جای خود در کوفه گماشت و با تشکیل اردو در [[نخیله]]، کوفیان را واداشت تا به آنجا بیایند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> وی پیوستن به لشکر ابن سعد را بر همه مردان کوفی لازم کرد و [[سوید بن عبدالرحمن منقری]] را به کوفه فرستاد و به او دستور داد در کوفه جستجو کند و هر کس را که از رفتن به جنگ امام حسین(ع) خودداری کرده، پیش او بیاورد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، صص۲۵۴-۲۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref> {{یاد| سوید مردی از شامیان را که برای مطالبه [[ارث]] خود به کوفه آمده بود، بازداشت کرده، نزد ابن زیاد فرستاد. ابن زیاد دستور قتل او را صادر کرد. دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، صص۲۵۴-۲۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹. قتل او در راستای ترساندن مردم کوفه از نرفتن به نخیله انجام شده بود و پس از قتل او مردان کوفی راهی [[نخیله]] شدند. بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.}}  
ابن‌زیاد، [[عمرو بن حریث مخزومی|عمرو بن حریث]] را به جای خود در کوفه گماشت و با تشکیل اردو در [[نخیله]]، کوفیان را واداشت تا به آنجا بیایند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> وی پیوستن به لشکر ابن سعد را بر همه مردان کوفی لازم کرد و [[سوید بن عبدالرحمن منقری]] را به کوفه فرستاد و به او دستور داد در کوفه جستجو کند و هر کس را که از رفتن به جنگ امام حسین(ع) خودداری کرده، پیش او بیاورد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، صص۲۵۴-۲۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref> {{یاد| سوید مردی از شامیان را که برای مطالبه [[ارث]] خود به کوفه آمده بود، بازداشت کرده، نزد ابن زیاد فرستاد. ابن زیاد دستور قتل او را صادر کرد. دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، صص۲۵۴-۲۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹. قتل او در راستای ترساندن مردم کوفه از نرفتن به نخیله انجام شده بود و پس از قتل او مردان کوفی راهی [[نخیله]] شدند. بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.}}  


[[عبیدالله بن زیاد]]، [[حصین بن تمیم]] و چهار هزار سپاهی تحت امر او را از [[قادسیه]] به نخیله فرا خواند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> هم‌چنین به دستور وی [[شمر بن ذی‌الجوشن]] با ۴۰۰۰ نفر، [[یزید بن رکاب کلبی|یزید بن رَکاب کلْبی]] با ۲۰۰۰ نفر، [[حصین بن نمیر|حُصَین بن نُمَیر]] با ۴۰۰۰ نفر، [[مصاب ماری|مُضایر بن رهینه مازِنی]] با ۳۰۰۰ تن و [[نصر بن حربه|نصر بن حَربه]] با ۲۰۰۰ تن<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۸۹.</ref> و نیز [[شبث بن ربعی تمیمی|شبث بن ربعی]]، [[حجار بن ابجر عجلی|حجّار بن اَبجَر]]،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸؛ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۹۰-۸۹.</ref> [[محمد بن اشعث بن قیس کندی|محمّد بن اشعث]]<ref>شیخ صدوق، الامالی، ص۱۵۵.</ref> و [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن حارث]] هر کدام با هزار سوار به لشکر عمر بن سعد در کربلا پیوستند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref>
عبیدالله بن زیاد، [[حصین بن تمیم]] و چهار هزار سپاهی تحت امر او را از [[قادسیه]] به نخیله فرا خواند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> هم‌چنین به دستور وی [[شمر بن ذی‌الجوشن]] با ۴۰۰۰ نفر، [[یزید بن رکاب کلبی|یزید بن رَکاب کلْبی]] با ۲۰۰۰ نفر، [[حصین بن نمیر|حُصَین بن نُمَیر]] با ۴۰۰۰ نفر، [[مصاب ماری|مُضایر بن رهینه مازِنی]] با ۳۰۰۰ تن و [[نصر بن حربه|نصر بن حَربه]] با ۲۰۰۰ تن<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۸۹.</ref> و نیز [[شبث بن ربعی تمیمی|شبث بن ربعی]]، [[حجار بن ابجر عجلی|حجّار بن اَبجَر]]،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸؛ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۹۰-۸۹.</ref> [[محمد بن اشعث بن قیس کندی|محمّد بن اشعث]]<ref>شیخ صدوق، الامالی، ص۱۵۵.</ref> و [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن حارث]] هر کدام با هزار سوار به لشکر عمر بن سعد در کربلا پیوستند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref>


ابن زیاد روزانه دسته‌های بیست تا صد نفری از مردم کوفه را نیز به کربلا می‌فرستاد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref> سرانجام در [[۶ محرم]] شمار لشکریان ابن سعد، به حدود ۲۲۰۰۰ تن رسید.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ۱۴۱۱ق، ص۹۰.</ref>
ابن زیاد روزانه دسته‌های بیست تا صد نفری از مردم کوفه را نیز به کربلا می‌فرستاد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref> سرانجام در [[۶ محرم]] شمار لشکریان ابن سعد، به حدود ۲۲۰۰۰ تن رسید.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ۱۴۱۱ق، ص۹۰.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۳۰۷

ویرایش