آیه مشورت: تفاوت میان نسخه‌ها
←تبعیت پیامبر از نتیجه مشورت
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
برخی مامور شدن پیامبر(ص) به مشورت را به خاطر احترام به شخصیت مسلمانان دانسته و معتقدند تصمیم‌گیرنده نهایی چنانچه آیه گفته، پیامبر اسلام است و نه شورا و لازم نیست از نتیجه مشورت تبعیت کند. در مقابل گفته شده منظور از اینکه در آخر آیه، پیامبر(ص) را تصمیم‌گیرنده نهایی را مشخص کرده، این نیست که او با مردم مشورت کند و بعد نظرات آنها را نادیده بگیرد؛ زیرا با هدف آیه ناسازگار است و سبب بی‌احترامی به افکار عمومی و در نتیجه رنجش [[مسلمان|مسلمانان]] خواهد شد و نتیجه عکس خواهد داشت. همچنین در [[سیره نبوی|سیره پیامبر]] نیز دیده شده که آن حضرت اگرچه نظر جمع را متفاوت از نظر خود می‌دید، باز هم به نظر جمع عمل می‌کرد تا اصل مشورت را تقویت کند.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۱۰، ص۸۸.</ref>برخی از مفسران در تفسیر آیه ۱۵۹ سوره آل عمران «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ» گفته‌اند که خدواند پیامبر(ص) را در مشاوره با مردم شریک قرار داده ولی در عزم ( تصمیم نهایی) او را مستقل خطاب کرده است. <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر | برخی مامور شدن پیامبر(ص) به مشورت را به خاطر احترام به شخصیت مسلمانان دانسته و معتقدند تصمیم‌گیرنده نهایی چنانچه آیه گفته، پیامبر اسلام است و نه شورا و لازم نیست از نتیجه مشورت تبعیت کند. در مقابل گفته شده منظور از اینکه در آخر آیه، پیامبر(ص) را تصمیم‌گیرنده نهایی را مشخص کرده، این نیست که او با مردم مشورت کند و بعد نظرات آنها را نادیده بگیرد؛ زیرا با هدف آیه ناسازگار است و سبب بی‌احترامی به افکار عمومی و در نتیجه رنجش [[مسلمان|مسلمانان]] خواهد شد و نتیجه عکس خواهد داشت. همچنین در [[سیره نبوی|سیره پیامبر]] نیز دیده شده که آن حضرت اگرچه نظر جمع را متفاوت از نظر خود می‌دید، باز هم به نظر جمع عمل می‌کرد تا اصل مشورت را تقویت کند.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۱۰، ص۸۸.</ref>برخی از مفسران در تفسیر آیه ۱۵۹ سوره آل عمران «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ» گفته‌اند که خدواند پیامبر(ص) را در مشاوره با مردم شریک قرار داده ولی در عزم ( تصمیم نهایی) او را مستقل خطاب کرده است. <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر | ||
منشورات مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ج۴، ص ۳۸۸.</ref> برخی دیگر از مفسران از خطاب (فاذا عزمت) به پیامبر(ص) پس از امربه مشورت استفاده کرده‌اند که مشورت كردن، منافاتى با حاكميّت واحد و قاطعيّت ندارد. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ج۱، ص۶۳۷، ۱۳۸۳ش. | منشورات مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ج۴، ص ۳۸۸.</ref> برخی دیگر از مفسران از خطاب (فاذا عزمت) به پیامبر(ص) پس از امربه مشورت استفاده کرده‌اند که مشورت كردن، منافاتى با حاكميّت واحد و قاطعيّت ندارد. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ج۱، ص۶۳۷، ۱۳۸۳ش. | ||
</ref> | </ref>و برخی دیگر از مفسران براین باورند که کلمه (عزمتُ) به ضم تا است و خطاب خداوند به پیامبر است یعنی هر وقت من کاری را برایت قطعی و معین کردم دیگر با کسی مشورت مکن و با [[توکل]] بر [[الله]] اقدام کن. <ref>آلوسی، روح المعانی، ج۲، ص۳۲۰.</ref> | ||
=== فوائد === | === فوائد === | ||