وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

وحی بر اساس منبع صدور وحی به دو گونه وحی ربانی و وحی شیطانی تقسیم شده است.<ref>طباطبائی، المیزان، الناشر

منشورات اسماعيليان، ج۵، ص۱۵۱؛ حسینی طهرانی، افق وحی، ۱۴۳۰ق، ص۲۴۴ و ۲۵۳.</ref> وحی ربانی وحی‌ای است که از سوی خداوند به فرد می‌رسد. ولی در مقابل وحی شیطانی وحی‌ای است که از منبعی غیر الهی و شیطانی به فرد می‌رسد. اندیشمندان مسلمان عنوان وحی شیطانی را از تعبیر «وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ» در [[آیه ۱۲۱ سوره انعام]] برداشت کرده‌اند که تصریح می‌کند که شیاطین به دوستان خود وحی می‌کنند.<ref>عابدی، «وحی قرآنی و وحی بیانی»، ص۵۱.</ref> این نکته در [[آیه ۱۲۱ سوره انعام]] نیز به کار رفته است.<ref>معرفت، التمهید، بی‌تا، ج۱، ص۲۸.</ref>قرآن کریم فرق نگذاشتن [[شرک|مشرکان]] میان حیوان مذکی و [[میته]] و استفاده از میته(مردار) را از مصادیق وحی شیطانی برشمرده است. <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر

===وحی به پیامبران و غیر پیامبران===