ادبیات عاشورایی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ادبیات عاشورایی''' آثاری مربوط به [[واقعه کربلا|واقعه عاشورا]] که در قالب گزارشهای مکتوب تاریخی، اشعار و مراثی، ادبیات نمایشی و داستانی دستهبندی شده است. | '''ادبیات عاشورایی''' آثاری مربوط به [[واقعه کربلا|واقعه عاشورا]] که در قالب گزارشهای مکتوب تاریخی، اشعار و مراثی، ادبیات نمایشی و داستانی دستهبندی شده است. برخی با استناد به رجزها و شعارهای [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و [[فهرست اصحاب امام حسین(ع)|یارانش]]، [[شهدای کربلا|شهیدان کربلا]] را آغازگر ادبیات عاشورایی میدانند. این ادبیات، با مرثیهسرایی و خطبهخوانی [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] و [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب(س)]] در سوگ شهیدان کربلا ادامه یافت. این جریان ادبی، به طور مداوم از سوی [[شیعه|شیعیان]] و غیر شیعیان گسترش پیدا کرده است. علت این گسترش را توصیه [[امامان شیعه]] به سرودن شعر در سوگ امام حسین(ع) میدانند. | ||
ادبیات عاشورایی را برآمده از وجوه مختلف انسان همچون روحیه انقلابی و حماسی و در عین بازنمای روحیه وفا و محبت میدانند. این جریان از طریق گونههای مختلف ادبی گسترش یافته است. شعر، [[مقتل|مقتلنگاری]] (گزارشهای مکتوب مربوط به واقعه کربلا)، [[روضهخوانی (آیین)|روضهخوانی]]، [[تعزیهخوانی (آیین)|تعزیه]]، فیلمنامه و نمایشنامه از جمله این گونهها هستند. به طور سنتی، شعر بخش اصلی ادبیات عاشورایی را تشکیل میدهد. رمان [[نامیرا (کتاب)|نامیرا]]، [[پدر، عشق و پسر(کتاب)|پدر، عشق و پسر]] و [[شماس شامی]] آثاری مربوط به این جریان میدانند. همچنین ادبیات عاشورایی مبنای شکلگیری برخی آثار سینمایی همچون [[روز واقعه (فیلم)|روز واقعه]] به کارگردانی شهرام اسدی و [[روز رستاخیز (فیلم)|روز رستاخیر]] ساخته احمدرضا درویش و همچنین مجموعههایی تلویزیون نظیر [[معصومیت ازدسترفته (سریال)|معصومیت ازدسترفته]] اثر داود میرباقری و [[شب دهم(سریال)|شب دهم]] اثر حسن فتحی بوده است. | |||
ادبیات عاشورایی را برآمده از وجوه مختلف انسان همچون روحیه انقلابی و حماسی و در عین بازنمای روحیه وفا و محبت میدانند. این جریان از طریق گونههای مختلف ادبی گسترش یافته است. شعر، [[مقتل|مقتلنگاری]] (گزارشهای مکتوب مربوط به واقعه کربلا)، [[روضهخوانی (آیین)|روضهخوانی]]، [[تعزیهخوانی (آیین)|تعزیه]]، فیلمنامه و نمایشنامه از جمله این گونهها هستند. به طور سنتی، شعر بخش اصلی ادبیات عاشورایی را تشکیل میدهد. رمان [[نامیرا (کتاب)|نامیرا]]، [[پدر، عشق و پسر( | |||
== تاریخچه== | == تاریخچه== | ||
خط ۳۳: | خط ۳۱: | ||
پس از حسين(ع) ، بر كسانى گريستم كه* مرقدهايشان ، گِرداگردِ او را فرا گرفته است | پس از حسين(ع) ، بر كسانى گريستم كه* مرقدهايشان ، گِرداگردِ او را فرا گرفته است | ||
سلام بر صاحبان قبرهاى كربلا * و اندك است درود من كه به زيارتش مى رود. }} البته شاعران معروفی همچون [[کمیت بن زید اسدی|کمیت اسدی]]، [[سید اسماعیل حمیری|سید حمیری]] و [[دعبل بن علی خزاعی|دعبل خزاعی]] که به ترتیب معاصران [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]]، [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] بودند نیز در رثای امام حسین(ع) شعرهایی سرودهاند.<ref>احمدی بیرجندی، «تاثیر فرهنگ عاشورا بر هنر و ادبیات فارسی»، ص۳۷.</ref> | سلام بر صاحبان قبرهاى كربلا * و اندك است درود من كه به زيارتش مى رود. }} البته شاعران معروفی همچون [[کمیت بن زید اسدی|کمیت اسدی]]، [[سید اسماعیل حمیری|سید حمیری]] و [[دعبل بن علی خزاعی|دعبل خزاعی]] که به ترتیب معاصران [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]]، [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] بودند نیز در رثای امام حسین(ع) شعرهایی سرودهاند.<ref>احمدی بیرجندی، «تاثیر فرهنگ عاشورا بر هنر و ادبیات فارسی»، ص۳۷.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول =* درختان را دوست دارم | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول =* درختان را دوست دارم | ||
خط ۷۲: | خط ۵۹: | ||
از گودال بپرس | از گودال بپرس | ||
منبع: https://kimia-ac.blog.ir/post/درختان-را-دوست-دارم-امام-حسین-علیه-السلام-سیدعلی-موسوی-گرمارودی | |||
|تاریخ بایگانی| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | |||
امامان شیعه نقش مهمی در شکل گیری ادبیات شیعه به خصوص ادبیات عاشورایی داشتهاند. آنان اصحاب خود را به سرودن اشعاری در سوگ امام حسین و یارانش تشویق میکردند؛ [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] در روایاتی به سرودن شعر درباره امام حسین سفارش کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۰۴.</ref> و [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] نیز از [[دعبل بن علی خزاعی|دعبل خزاعی]] خواسته است که در شهادت امام حسین مرثیهسرایی کند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۲۵۷.</ref> آن حضرت برای ترغیب به این کار میفرمود: هرکس در خصوص ما یک بیت شعر بسراید خداوند خانهای که هفت برابر این دنیاست در بهشت برای او بنا خواهد کرد و در آن خانه هر مَلَک مقرب و پیامبر مُرسَلی او را زیارت خواهد کرد. <ref>حر عاملی٬ وسائل الشیعه٬ ۱۴۰۹ق٬ ج۱۴ ٬ ص ۵۹۸ </ref> | |||
شاعران شیعه مانند [[کمیت بن زید اسدی|کمیت]]، [[فرزدق]]، عبدالله بن کثیر، دعبل، [[سید اسماعیل حمیری|سید حمیری]] با اشعار خود در شکلگیری ادبیات عاشورایی نقش داشتهاند. شاعران غیرشیعی نیز درباره واقعه عاشورا شعر میسرودند؛ از جمله از [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] پیشوای شافعیان مرثیهای عاشورایی نقل شده است.<ref>ضیایی، نگرشی، انتقادی-تاریخی به ادبیات عاشورا، ۱۳۸۱ش، ص۳۷-۳۸.</ref> [[عبدالجلیل قزوینی رازی|عبدالجلیل رازی]] شعرهای شاعران حنفی و شافعی برای امام حسین را غیرقابل شمارش توصیف میکند.<ref>رازی قزوینی، نقض، ۱۳۹۱ش، ص۴۰۴.</ref> | |||
بر اساس گزارش کتاب دائرة المعارف الحسینیه، یکی از قالبهای شعری عامیانه در زبان عربی که بیشترین کاربرد آن در رثای امام حسین(ع) میباشد «ابوذیه» نام دارد<ref>محمد صادق محمد، دائرة المعارف الحسینیة؛ دیوان الأبوذیة، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۸۲.</ref>. این قالب شعری بیشتر در عراق و منطقه خوستان ایران رایج است.<ref>محمد صادق محمد، دائرة المعارف الحسینیة؛ دیوان الأبوذیة، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۸.</ref> در ۹ جلد از این کتاب تلاش شده است که همه اشعار سروده شده در این قالب جمع آوری و طبق حروف الفبا دسته بندی شوند.<ref>نک: محمد صادق محمد،دائرة المعارف الحسینیة؛ دیوان الأبوذیة، ۱۴۱۸ق، ج۱-۹.</ref> | |||
===زبان فارسی=== | |||
آغاز سرودن شعر فارسی در عزای امام حسین(ع) از نیمه دوم قرن چهارم قمری و روی کار آمدن حکومت شیعی [[آل بویه]] گزارش شده است.<ref>رک: محمدزاده، دانشنامه شعر عاشورایی، ج۲، ص۷۱۷.</ref> برخی اولین شعر عاشورایی سروده شده را متعلق به [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسائی مروزی]] (م ۳۹۰ق) میدانند.<ref>صفا، گنج سخن، ۱۳۵۵ش، ج۱، ص۶۸؛ مجاهدی، شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی، ۱۳۷۹ش،ص۵۹.</ref> در قرنهای بعدی شاعران مشهوری همچون [[باباطاهر]]، [[ناصر خسرو قبادیانی|ناصر خسرو]]، [[سنائی غزنوی]]، [[عطار نیشابوری]]، [[خواجوی کرمانی]]، [[صائب تبریزی]] و [[محتشم کاشانی]] بر غنای اشعار حسینی(ع) افزودند.<ref>حجازی، «حسینبن علی(ع) در آیینه شعر»، ص۶۱-۶۸؛ آهمه، «ادبیات عاشورایی، سیر تحول و تکامل آن در ادب فارسی»، ص۱۳۲.</ref>حجازی شاعران فارسیزبان که تا قرن ۱۳ در مورد امام حسین(ع) و مصائب ایشان شعر گفتهاند را ۷۲ نفر میداند و تعداد شاعران معاصر (قرن ۱۴ و ۱۵) را نیز ۲۳۶ نفر عنوان کرده است.<ref>حجازی، «حسینبن علی(ع) در آیینه شعر»ص ۶۱-۶۸.</ref> | |||
در قرنهای پنجم و ششم سرودهها درباره [[واقعه کربلا|واقعه عاشورا]] فراوان نیست ولی از قرن ششم تا هشتم مرثیه سرایی گسترش مییابد در قرن دهم و با ظهور و حاکمیت [[صفویان|صفویه]] در ایران بخش مهمی از شعر فارسی به واقعه عاشورا اختصاص یافت.[[محتشم کاشانی]] سراینده [[دوازدهبند محتشم|ترکیببند]] «باز این چه شورش است» مشهورترین مرثیهسرای این دوره است. در دوره [[افشاریه|افشاری]] شعر مذهبی عاشورایی افول کرد ولی با روی کار آمدن [[زندیه]] شعر آیینی و سوگسرودهها گسترش یافتند.<ref>رک: محمدزاده، دانشنامه شعر عاشورایی، ج۲، ص۷۱۷.</ref> به گزارش [[دانشنامه امام حسین (کتاب)|دانشنامه امام حسین]] نویسنده کتاب دانشنامه شعر عاشورایی نام ۳۴۰ شاعر را به همراه چند بیت از اشعار آنان جمعآوری کرده است.<ref>ریشهری، دانشنامه امام حسین، ۱۳۸۸ش، ج۱۰، ص۱۸۷.</ref> گفته شده است که اشعار عاشورایی به زبان فارسی تا پیش از دوران [[صفویان|صفویه]] بیشتر جنبه حماسی داشت.<ref>[http://khabargozarisaba.ir/fa/news/7162 مروری بر ادبیات عاشورایی در گذر زمان]، خبرگزاری فرهنگ و هنر.</ref> | |||
| | [[پرونده:پوستر روز واقعه.jpg 1.jpg|بندانگشتی|300px|پوستر فیلم روز واقعه]] | ||
==نثر == | ==نثر == | ||
===مقتلنگاری=== | ===مقتلنگاری=== | ||
خط ۹۳: | خط ۸۶: | ||
بخشی از ادبیات عاشورایی متونی است که جنبه داستانی دارد. در این متون بیشتر به واقعه عاشورا از زاویه اندوه، مصیبت و ابتلاء نگاه شده و تدوین آنها یک اثر حزنزا به قصد [[روضهخوانی (آیین)|روضهخوانی]] مورد توجه بوده است. غالب این آثار، برای مجالس [[سوگواری محرم|سوگواری]] تألیف و هدف عمدهاش فراهم کردن زمینه برای گریه بوده است. آثاری چون ابتلاء الاولیاء، [[ازالة الاوهام فی البکاء]]، [[اسرار الشهادة (کتاب)|اکسیر العبادة فی اسرار الشهادة]]، [[محرق القلوب (کتاب)|محرق القلوب]] از این دسته به شمار میروند.<ref>جعفریان، درباره منابع تاریخ عاشورا، ۱۳۸۰، ص۵۲-۵۱.</ref> | بخشی از ادبیات عاشورایی متونی است که جنبه داستانی دارد. در این متون بیشتر به واقعه عاشورا از زاویه اندوه، مصیبت و ابتلاء نگاه شده و تدوین آنها یک اثر حزنزا به قصد [[روضهخوانی (آیین)|روضهخوانی]] مورد توجه بوده است. غالب این آثار، برای مجالس [[سوگواری محرم|سوگواری]] تألیف و هدف عمدهاش فراهم کردن زمینه برای گریه بوده است. آثاری چون ابتلاء الاولیاء، [[ازالة الاوهام فی البکاء]]، [[اسرار الشهادة (کتاب)|اکسیر العبادة فی اسرار الشهادة]]، [[محرق القلوب (کتاب)|محرق القلوب]] از این دسته به شمار میروند.<ref>جعفریان، درباره منابع تاریخ عاشورا، ۱۳۸۰، ص۵۲-۵۱.</ref> | ||
همچنین رمانهایی نیز درباره این واقعه نوشته شده است. [[نامیرا (کتاب)|نامیرا]] نوشته صادق کرمیار،<ref>[http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=170479 صادق کرمیار نویسنده و کارگردان ایرانی]، سایت تبیان.</ref> [[پدر، عشق و پسر( | همچنین رمانهایی نیز درباره این واقعه نوشته شده است. [[نامیرا (کتاب)|نامیرا]] نوشته صادق کرمیار،<ref>[http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=170479 صادق کرمیار نویسنده و کارگردان ایرانی]، سایت تبیان.</ref> [[پدر، عشق و پسر(کتاب)|پدر، عشق و پسر]] نوشته [[سید مهدی شجاعی]]، فراموشان اثر داوود غفارزادگان و [[شماس شامی]] نوشته مجید قیصری را آثاری مربوط به [[واقعه کربلا]] میدانند.<ref> [https://www.mashreghnews.ir/news/1111042/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D9%86%D8%AC-%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%87-%D8%B1%D9%86%DA%AF-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AF مرور پنج رمان که رنگ عاشورایی دارند]، مشرق نیوز.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |