Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰
ویرایش
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
عصمت امام و امامان(ع) در [[قرآن]] به صراحت نیامده است؛ اما علمای شیعه آیاتی همچون [[آیه اولیالامر]]،<ref>نگاه کنید به طوسی، التبیان، دار احیاءالتراث العربی، ج۳،ص۲۳۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۱۰۰؛ بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۱۱۳ و ۱۱۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۳۹۱.</ref> [[آیه تطهیر]]،<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳۴؛ بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۶۴۶؛ سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۲۵.</ref> [[آیه ابتلای ابراهیم]]<ref>نگاه کنید به سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳۹؛ طوسی، التبیان، دار احیاءالتراث العربی، ج۱، ص۴۴۹؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۲ و ۳۳۳؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> را به عصمت امام یا امامان تفسیر کردهاند؛ اما در منابع روایی، [[حدیث|احادیث]] فراوانی درباره عصمت امامان نقل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۱۳۲ و ۱۳۳؛ خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۱۶-۱۹، ۲۹، ۳۶-۳۸، ۴۵، ۷۶، ۹۹ و ۱۰۰-۱۰۴؛ ابنعقده کوفی، فضائل امیرالمؤمنین(ع)، ۱۴۲۴ق، ص۱۵۴ و ۱۵۵؛ بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۶۶۵-۶۷۵. </ref> | عصمت امام و امامان(ع) در [[قرآن]] به صراحت نیامده است؛ اما علمای شیعه آیاتی همچون [[آیه اولیالامر]]،<ref>نگاه کنید به طوسی، التبیان، دار احیاءالتراث العربی، ج۳،ص۲۳۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۱۰۰؛ بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۱۱۳ و ۱۱۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۳۹۱.</ref> [[آیه تطهیر]]،<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳۴؛ بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۶۴۶؛ سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۲۵.</ref> [[آیه ابتلای ابراهیم]]<ref>نگاه کنید به سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳۹؛ طوسی، التبیان، دار احیاءالتراث العربی، ج۱، ص۴۴۹؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۲ و ۳۳۳؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> را به عصمت امام یا امامان تفسیر کردهاند؛ اما در منابع روایی، [[حدیث|احادیث]] فراوانی درباره عصمت امامان نقل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۱۳۲ و ۱۳۳؛ خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۱۶-۱۹، ۲۹، ۳۶-۳۸، ۴۵، ۷۶، ۹۹ و ۱۰۰-۱۰۴؛ ابنعقده کوفی، فضائل امیرالمؤمنین(ع)، ۱۴۲۴ق، ص۱۵۴ و ۱۵۵؛ بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۶۶۵-۶۷۵. </ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = [[امام موسی کاظم علیهالسلام|امام کاظم]] از پدرانش از [[امام سجاد علیهالسلام|امام زین العابدین(ع)]]:{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = [[امام موسی کاظم علیهالسلام|امام کاظم]] از پدرانش از [[امام سجاد علیهالسلام|امام زین العابدین(ع)]]:{{سخ}}از خاندان ما، جز معصوم نمیتواند امام باشد و عصمت امرى نيست كه در ظاهر فرد و قابل شناخت باشد. ازاينرو، معصوم بايد منصوص و متعین [از سوی خدا] باشد. عرض شد: ای فرزند رسول خدا! معناى معصوم چيست؟ حضرت فرمود: معصوم كسى است كه به ريسمان الهی چنگ زند. ريسمان الهی همان قرآن است و اين دو [معصوم و قرآن] تا روز قيامت از هم جدا نمىشوند. امام به سوى قرآن رهنمون مىشود و قرآن به سوى امام. | ||
|تاریخ بایگانی| منبع = | |تاریخ بایگانی| منبع = صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۱۳۲.| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== |