Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
حدیث ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها
←دیدگاه اهل‌سنت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۷۹: | خط ۱۷۹: | ||
به نظر عبدالرؤوف مناوی، از عالمان شافعی مذهب در قرن دهم و یازدهم قمری، حدیث ثقلین تصریح دارد که پیامبر(ص) به امتش وصیت کرد که با قرآن و اهل‌بیت خوب رفتار کنند، آنها را مقدم بر خود بدارند و در دین به آنها تمسک کنند. به گفته وی، این خبر دلالت دارد که تا روز قیامت در هر زمانی باید کسی از اهل‌بیت که اهلیت و صلاحیت تمسک و پیروی دارد، وجود داشته باشد.<ref>مناوی، فیض القدیر، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۱۵.</ref> | به نظر عبدالرؤوف مناوی، از عالمان شافعی مذهب در قرن دهم و یازدهم قمری، حدیث ثقلین تصریح دارد که پیامبر(ص) به امتش وصیت کرد که با قرآن و اهل‌بیت خوب رفتار کنند، آنها را مقدم بر خود بدارند و در دین به آنها تمسک کنند. به گفته وی، این خبر دلالت دارد که تا روز قیامت در هر زمانی باید کسی از اهل‌بیت که اهلیت و صلاحیت تمسک و پیروی دارد، وجود داشته باشد.<ref>مناوی، فیض القدیر، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۱۵.</ref> | ||
سعدالدین تفتازانی، متکلم اشعری‌مذهب در قرن هشتم قمری، معتقد است حدیث ثقلین اشاره به برتری اهل‌بیت بر دیگران دارد و ملاک برتری آنان، علم و [[تقوا]] و شرافت نَسَب آنهاست. این مطلب از قرار گرفتن آنان در کنار قرآن و وجوب تمسک به آنان به دست می‌آید؛ زیرا تمسک به قرآن جز عمل به علم و هدایت قرآن و عترت نیست.<ref>تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۳۰۲ و ۳۰۳.</ref> | |||
[[فضل بن روزبهان]]، از عالمان اهل‌سنت در قرن نهم و دهم قمری، بر آن است که احادیث ثقلین دلالت بر وجوب تمسک و پیروی از اهل‌بیت در گفتار و اعمال، بزرگداشت و احترام و مودت به آنها دارد؛ اما تصریحی بر امامت و خلافت آنها ندارد.<ref>نگاه کنید به: مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۳۸ و ۲۳۹.</ref> | [[فضل بن روزبهان]]، از عالمان اهل‌سنت در قرن نهم و دهم قمری، بر آن است که احادیث ثقلین دلالت بر وجوب تمسک و پیروی از اهل‌بیت در گفتار و اعمال، بزرگداشت و احترام و مودت به آنها دارد؛ اما تصریحی بر امامت و خلافت آنها ندارد.<ref>نگاه کنید به: مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۳۸ و ۲۳۹.</ref> | ||