Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۳۰۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
}} | }} | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''آیه ایثار''' نهمین آیه [[سوره حشر]] است که در مورد ایثار [[انصار]] نازل شد. | '''آیه ایثار''' نهمین آیه [[سوره حشر]] است که در مورد ایثار [[انصار]] نازل شد. طبق شأن نزولی که بیشتر مفسران پذیرفتهاند، انصار به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اعلان داشتند که غنائم [[بنینضیر]] را میان [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کند و نه تنها از آن [[غنیمت |غنائم]] سهمی نمیخواهند؛ بلکه حاضرند اموال خود را نیز میان مهاجران تقسیم کنند. داستانهای دیگری نیز نقل شده که[[تفسیر| مفسران]] آنها را پس از نزول آیه و از باب تطبیق دانستهاند. | ||
در این آیه با سه توصیف محبت به مهاجران، بلندنظری و [[ایثار]]، به فضل انصار اشاره شده است. | در این آیه با سه توصیف محبت به مهاجران، بلندنظری و [[ایثار]]، به فضل انصار اشاره شده است. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
منابع تفسیری شأن نزولهایی برای آیه ایثار ذکر کردهاند: | منابع تفسیری شأن نزولهایی برای آیه ایثار ذکر کردهاند: | ||
# [[پیامبر اسلام]] در تقسیم غنیمتهای [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]]، به [[انصار]] اختیار دادند که اگر میخواهید اموال و خانههایتان را با [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کنید و سپس با آنها در این غنیمتها شریک گردید و یا اموال و خانههایتان برای شما | # [[پیامبر اسلام]] در تقسیم غنیمتهای [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]]، به [[انصار]] اختیار دادند که اگر میخواهید اموال و خانههایتان را با [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کنید و سپس با آنها در این غنیمتها شریک گردید و یا اموال و خانههایتان برای شما باشد؛ ولی سهمی از غنائم نداشته باشید. انصار در جواب گفتند که اموال خود را با مهاجران تقسیم میکنیم و از غنائم نیز سهمی نمیخواهیم.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۹۰.</ref> به گفته [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری]] در [[دانشنامه قرآن و حدیث (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث]]، بیشتر [[مفسر|مفسران]] این شأن نزول را پذیرفته و آنرا مناسب با ظاهر آیه دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ج۱، ص۱۹۴.</ref> | ||
# شخصی گرسنه نزد پیامبر اسلام(ص) آمد و طلب غذا کرد. پیامبر پس از اینکه از نبود عذا در منزلش مطلع شد، از [[صحابه پیامبر(ص)|اصحابش]] پرسید چه کسی میتواند این شخص را مهمان کند؟ در منابع تفسیری از فردی انصاری نام برده شده که پذیرفت مهمان را به خانه خود ببرد، درحالیکه تنها به اندازه کودکان خود غذا داشت. وی و همسرش با خاموش کردن چراغ خانه و خواباندن کودکان، غذا را جلوی مهمان قرار داده همراه او بر سر سفره نشستند و بدون آنكه چیزى از غذا در دهان بگذارند، با مهمان همراهی کردند تا او گمان كند آنها نیز همراه او غذا میخورند در حالی که گرسنه خوابیدند.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۹.</ref> | # شخصی گرسنه نزد پیامبر اسلام(ص) آمد و طلب غذا کرد. پیامبر پس از اینکه از نبود عذا در منزلش مطلع شد، از [[صحابه پیامبر(ص)|اصحابش]] پرسید چه کسی میتواند این شخص را مهمان کند؟ در منابع تفسیری از فردی انصاری نام برده شده که پذیرفت مهمان را به خانه خود ببرد، درحالیکه تنها به اندازه کودکان خود غذا داشت. وی و همسرش با خاموش کردن چراغ خانه و خواباندن کودکان، غذا را جلوی مهمان قرار داده همراه او بر سر سفره نشستند و بدون آنكه چیزى از غذا در دهان بگذارند، با مهمان همراهی کردند تا او گمان كند آنها نیز همراه او غذا میخورند در حالی که گرسنه خوابیدند.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۹.</ref> | ||
# در منابع روایی داستان مرد انصاری را برای [[امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)]] نیز نقل کردهاند؛<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبیطالب علیهم السلام، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۷۴</ref> ولی برخی [[مفسران]] معتقدند این آیه در مورد انصار نازل شده و آنچه برای امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) نقل شده بیشتر از باب تطبیق آیه است؛ یعنی این واقعه پس از نزول آیه بوده و میتوان مفاد آیه را بر آنها نیز تطبیق داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۱۹.</ref> | # در منابع روایی داستان مرد انصاری را برای [[امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)]] نیز نقل کردهاند؛<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبیطالب علیهم السلام، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۷۴</ref> ولی برخی [[مفسران]] معتقدند این آیه در مورد انصار نازل شده و آنچه برای امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) نقل شده بیشتر از باب تطبیق آیه است؛ یعنی این واقعه پس از نزول آیه بوده و میتوان مفاد آیه را بر آنها نیز تطبیق داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۱۹.</ref> |