سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه فطری بودن دین
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
[[مرتضی مطهری|مطهری]] اسلام پژوه و مفسر شیعه بر این باور است که اصل دین یعنی گرایش دینی ـ که حتی ممکن است تجلیات آن به صورت بت‌پرستی‌ها باشد ـ یعنی گرایش به این که حقیقت یا حقیقت‌هایی هست که باید پرستید فطری است. بنابراین فطری بودن دین به این معناست که نفس استعداد دینی و گرایش به سوی [[خدا]]، اعم از این که انسان در مصداقش اشتباه کند یا نکند [در نهاد انسان قرار داده شده است.] <ref>https://lms.motahari.ir/book-page/166/فطری%20بودن%20دین?page=102، فطری یودن دین، صص۱۰۱-۱۰۲. | [[مرتضی مطهری|مطهری]] اسلام پژوه و مفسر شیعه بر این باور است که اصل دین یعنی گرایش دینی ـ که حتی ممکن است تجلیات آن به صورت بت‌پرستی‌ها باشد ـ یعنی گرایش به این که حقیقت یا حقیقت‌هایی هست که باید پرستید فطری است. بنابراین فطری بودن دین به این معناست که نفس استعداد دینی و گرایش به سوی [[خدا]]، اعم از این که انسان در مصداقش اشتباه کند یا نکند [در نهاد انسان قرار داده شده است.] <ref>https://lms.motahari.ir/book-page/166/فطری%20بودن%20دین?page=102، فطری یودن دین، صص۱۰۱-۱۰۲. | ||
</ref> | </ref> | ||
نویسنده تفسیر نور از آیه استفاده کرده که انسان ذاتاً دين‌گرا و طرفدار حقّ است و خداوند شناخت حقّ و حقّ‌گرايى را در او به وديعت نهاده است؛ | |||
فطرى بودن دين، به معنای بى نيازى از تلاش در راه اقامه‌ى آن نيست؛ | |||
هماهنگی میان تكوين(خلقت انسان) و تشريع(دین)؛ حركت در مسير دين، حركت در مسير فطرت است و امور فطرى انسان كم و زياد مى‌شود؛ امّا به كلّى محو نمى‌شود. «لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ». قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۱۹۸. | |||
===آیه ۶۰=== | ===آیه ۶۰=== | ||