برهان نظم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''برهان نظم''' ساده‌ترین و عمومی‌ترین برهانی است که برای [[برهان‌های اثبات خدا|اثبات وجود خداوند]] ارائه شده است. [[قرآن]] از موجودات جهان به عنوان «آیات» یعنی علائم و نشانه‌هایی از [[خدا|خداوند]] یاد می‌کند. در این برهان به‌طور خلاصه، نظم و نِظام اشیاء را دلیل و نشانه‌ای بر وجود نیروی نظم‌دهنده‌ای دانسته‌اند.

ویژگی خاصی که این برهان نسبت به سایر براهین اثبات خدا دارد، این است که نسبت به بقیه استدلال‌ها، فهم آن برای عموم مردم راحت‌تر است.{{مدرک}} سادگی استدلال و دور بودن از مناقشات عقلی، ویژگی مشترک در بیان‌های مختلف آن است، چنان‌که اختلاف مبانی اعتقادی تأثیری در نوع تقریر این برهان ندارد.{{مدرک}}

در برخی منابع متقدم اسلامی، این برهان به نام دلیل اتقان صنع نامیده شده است و در اصل برای اثبات صفاتی چون علم و حکمت الهی به کار رفته است نه اثبات وجود خدا.<ref>نگاه کنید: اشعری، ص۱۰؛ غزالی، احیاء، ج۱، ص۱۲۹</ref>

بر خلاف متکلمان، [[فلسفه اسلامی|فلاسفه مسلمان]] در اثبات وجود [[خدا|خداوند]]، از این برهان کمتر بهره گرفته‌اند، هرچند مسئله نظم جهان را در مسئله [[علم الهی|علم]] و [[حکمت الهی|حکمت]] الهی و در بیان آموزه‌هایی چون عنایت و نظام احسن به کار برده‌اند.<ref>ابن سینا، المبدأ، ص۸۸ -۹۰</ref><ref> صدرالدین، الاسفار، ج۷، ص۱۰۶</ref><ref>صدرالدین، المبدأ، ص۱۲۴</ref> اما این اندیشه در فلسفه کِندی و ابن رُشد برای اثبات وجود خدا به کار گرفته شده است. بر اساس نظر فلاسفه اسلامی مخالف این برهان، برهان نظم را می‌توان تکمیل کننده برهان‌هایی چون [[برهان وجوب و امکان|وجوب و امکان]] برای اثبات وجود خدا دانست و از آن برای شناخت [[صفات خداوند|صفات]] [[خدا| واجب متعال]] بهره گرفت.{{مدرک}}

برخی از کسانی که اعتبار و دقت این برهان برای اثبات خدا را نپذیرفته‌اند، هیچ‌گاه منکر وجود [[علت|علتی]] که پدیده‌ها را منظم می‌کند، نبوده‌اند، بلکه اختلاف آنان با موافقان این برهان در این است که منکران وجود [[خدا]] نظم موجود در عالم را نتیجه و دستاورد عوامل درونی طبیعت می‌دانند نه موجودی بیرون از نهاد طبیعت. از اینجاست که برخی معتقدند برهان نظم به لحاظ فلسفی در اثبات وجود مبدئی بی‌نیاز از طبیعت ناتوان است.