Automoderated users، confirmed
۹٬۴۴۹
ویرایش
حسین خلیلی تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''میرزاحسین خلیلی تهرانی''' ([[سال ۱۲۳۰ هجری قمری|۱۲۳۰ق]] ـ [[سال ۱۳۲۶ هجری قمری|۱۳۲۶ق]]) [[فقیه]] و [[مرجع تقلید]] [[شیعه]] در | '''میرزاحسین خلیلی تهرانی''' ([[سال ۱۲۳۰ هجری قمری|۱۲۳۰ق]] ـ [[سال ۱۳۲۶ هجری قمری|۱۳۲۶ق]]) [[فقیه]] و [[مرجع تقلید]] [[شیعه]] در قرن سیزدهم هجری قمری و قرن چهاردهم هجری قمری و از رهبران روحانی حامی [[نهضت مشروطه]] بود. میرزا حسین در [[نجف]] در درس فقهایی مانند [[صاحب جواهر]] و [[شیخ مرتضی انصاری]] شرکت کرد تا اینکه خود به مقام [[مرجعیت]] رسید. [[آقاضیاء عراقی]] و آقاحسین نجم آبادی نیز ازجمله شاگردان او بودند. وی آثاری در زمینه‌های [[فقه]]، [[اصول فقه]] و [[رجال]] به نگارش درآورد. | ||
میرزا حسین خلیلی تهرانی نسبت به امور سیاسی و اجتماعی [[ایران]] با حساسیت ویژه می‌نگریست و در موارد زیادی به این مسایل واکنش نشان می‌داد. او در عزل [[امین السلطان]] (صدر اعظم وقت ایران) نقش داست و در جریان نهضت مشروطه، همراه با [[آخوند خراسانی]] و [[ملا عبدالله مازندرانی]] تلاش‌های فراوانی انجام داد. تنفیذ قانون اساسی مشروطه و مبارزه با استبداد محمدعلی شاه قاجار پس از به توپ بستن مجلس ازجمله اقدامات او در این زمینه بود. | میرزا حسین خلیلی تهرانی نسبت به امور سیاسی و اجتماعی [[ایران]] با حساسیت ویژه می‌نگریست و در موارد زیادی به این مسایل واکنش نشان می‌داد. او در عزل [[امین السلطان]] (صدر اعظم وقت ایران) نقش داست و در جریان نهضت مشروطه، همراه با [[آخوند خراسانی]] و [[ملا عبدالله مازندرانی]] تلاش‌های فراوانی انجام داد. تنفیذ قانون اساسی مشروطه و مبارزه با استبداد محمدعلی شاه قاجار پس از به توپ بستن مجلس ازجمله اقدامات او در این زمینه بود. | ||
میرزا حسین ضمن اینکه فردی [[تقوا | میرزا حسین ضمن اینکه فردی با [[تقوا]] بود و اوقات زیادی را در [[مسجد کوفه]] و [[مسجد سهله]] به [[عبادت]] می‌گذراند، به خوش‌اخلاقی، خوش‌سخنی و رئوف بودن مشهور بود. او یک زائرسرا، دو [[مدرسه علمیه]] و قنات در [[نجف]] احداث و برای عموم [[وقف]] کرد. میرزا حسین در [[شوال]] ۱۳۲۶ق در [[مسجد سهله]] درگذشت و پیکرش تا [[نجف]] [[تشییع]] و در آنجا، کنار مدرسه‌ای که بنا نهاده بود [[دفن]] شد. | ||
==ولادت و تحصیلات== | ==ولادت و تحصیلات== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* پدرش [[خلیل طهرانی|حاج میرزا خلیل]]؛ | * پدرش [[خلیل طهرانی|حاج میرزا خلیل]]؛ | ||
* برادرش [[حاج ملا علی تهرانی]]؛ | * برادرش [[حاج ملا علی تهرانی]]؛ | ||
* | * [[محمد حسن نجفی]] (صاحب جواهر، متوفای ۱۲۶۶)؛ | ||
* [[شیخ مرتضی انصاری]] (متوفای ۱۲۸۱)؛ | * [[شیخ مرتضی انصاری]] (متوفای ۱۲۸۱)؛ | ||
* مولی [[زین العابدین گلپایگانی]]؛ | * مولی [[زین العابدین گلپایگانی]]؛ | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
میرزا خلیل از این اساتید خود [[اجازه روایت]] گرفت.<ref>رجوع کنید به حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ۱۴۰۵ق، ج ۱، ص ۲۷۹ـ ۲۸۰؛ آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ۱۴۰۶ق، ج ۲، ص ۲۲۶ـ۲۲۷؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ۱۴۰۳، ج ۱، ص ۱۸۳، ج ۱۹، ص ۶۰</ref> سپس در نجف به تدریس [[فقه]] پرداخت. | میرزا خلیل از این اساتید خود [[اجازه روایت]] گرفت.<ref>رجوع کنید به حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ۱۴۰۵ق، ج ۱، ص ۲۷۹ـ ۲۸۰؛ آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ۱۴۰۶ق، ج ۲، ص ۲۲۶ـ۲۲۷؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ۱۴۰۳، ج ۱، ص ۱۸۳، ج ۱۹، ص ۶۰</ref> سپس در نجف به تدریس [[فقه]] پرداخت. | ||
احاطه او بر فروع فقهی و همچنین تسلطش در تدریس، ستایش شده و گفته شده که از آرای بلند و قدرت بیان فوق‌العاده برخوردار بوده است.<ref>آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ۱۴۰۶ق، ج ۲، ص ۲۲۶؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴، جزء ۱، قسم ۲، ص ۵۷۳ ـ۵۷۴.</ref> | احاطه او بر فروع فقهی و همچنین تسلطش در تدریس، ستایش شده و گفته شده که از آرای بلند و قدرت بیان فوق‌العاده برخوردار بوده است.<ref>آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ۱۴۰۶ق، ج ۲، ص ۲۲۶؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴، جزء ۱، قسم ۲، ص ۵۷۳ ـ۵۷۴.</ref> | ||
== مرجعیت == | == مرجعیت == | ||
میرزا حسین خلیلی تهرانی، پس از وفات [[شیخ محمدحسین کاظمی]] (۱۳۰۸) و رحلت [[میرزای شیرازی]] (۱۳۱۲)، از [[مراجع تقلید]] زمان خود به شمار می‌آمد و مقلدانی در [[ایران]]، [[هند]]، [[عراق]] و دیگر بلاد [[اسلام]] داشت.<ref>حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ۱۴۰۵ق، ج ۱، ص ۲۷۷؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴، جزء ۱، قسم ۲، ص ۵۷۴.</ref> | میرزا حسین خلیلی تهرانی، پس از وفات [[شیخ محمدحسین کاظمی]] (۱۳۰۸) و رحلت [[میرزای شیرازی]] (۱۳۱۲)، از [[مراجع تقلید]] زمان خود به شمار می‌آمد و مقلدانی در [[ایران]]، [[هند]]، [[عراق]] و دیگر بلاد [[اسلام]] داشت.<ref>حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ۱۴۰۵ق، ج ۱، ص ۲۷۷؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴، جزء ۱، قسم ۲، ص ۵۷۴.</ref> | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۶: | ||
===اعتراض به سیاست‌های امین السلطان=== | ===اعتراض به سیاست‌های امین السلطان=== | ||
خلیلی تهرانی نسبت به امور سیاسی و اجتماعی ایران حساس بود. وی در ۱۳۲۱ق، به دنبال اوضاع نابسامان اقتصادی و اجتماعی ایران و نارضایتی مردم از کارهای امین السلطان (صدراعظم وقت)، همراه با [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی]] (متوفی ۱۳۲۹) به علمای ایران نامه نوشت و ناخشنودی خود را از سیاست‌های نادرست امین السلطان نشان داد و حتی گفته‌اند که او را تکفیر کرد. این اقدامات بسیار مؤثر افتاد و موجب عزل امین السلطان شد.<ref>رجوع کنید به کسروی، تاریخ مشورطه ایران، ص ۳۱ـ۳۲.</ref> | خلیلی تهرانی نسبت به امور سیاسی و اجتماعی [[ایران]] حساس بود. وی در ۱۳۲۱ق، به دنبال اوضاع نابسامان اقتصادی و اجتماعی ایران و نارضایتی مردم از کارهای امین السلطان (صدراعظم وقت)، همراه با [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی]] (متوفی ۱۳۲۹) به علمای ایران نامه نوشت و ناخشنودی خود را از سیاست‌های نادرست امین السلطان نشان داد و حتی گفته‌اند که او را تکفیر کرد. این اقدامات بسیار مؤثر افتاد و موجب عزل امین السلطان شد.<ref>رجوع کنید به کسروی، تاریخ مشورطه ایران، ص ۳۱ـ۳۲.</ref> | ||
===همراهی با نهضت مشروطه=== | ===همراهی با نهضت مشروطه=== | ||
با آغاز نهضت مشروطه، تهرانی همراه با آخوند خراسانی و [[عبدالله مازندرانی]] (متوفی ۱۳۳۰) از آن حمایت کرد. این سه روحانی که بعد از وفات [[میرزای شیرازی]] مرجعیت شیعیان را به عهده داشتند و با عنوان [[مراجع ثلاث]] نجف شناخته می‌شدند، با نامه‌ها، پیام‌ها و ارشادهای خود، سهم مهمی در پیروزی نهضت مشروطه داشتند. هدف آنان از این حمایت که از عمده‌ترین عوامل پیروزی انقلاب مشروطه دانسته شده، حفظ مذهب اسلام و از میان برداشتن حکومت استبداد و کوتاه کردن دست متجاوزان خارجی بیان شده است.<ref>رجوع کنید به حائری، تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، ۱۳۶۴ش، ص ۱۲۳ـ۱۲۴، ۱۳۳ـ۱۳۴.</ref> | با آغاز نهضت مشروطه، تهرانی همراه با [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[عبدالله مازندرانی]] (متوفی ۱۳۳۰) از آن حمایت کرد. این سه روحانی که بعد از وفات [[میرزای شیرازی]] مرجعیت شیعیان را به عهده داشتند و با عنوان [[مراجع ثلاث]] نجف شناخته می‌شدند، با نامه‌ها، پیام‌ها و ارشادهای خود، سهم مهمی در پیروزی نهضت مشروطه داشتند. هدف آنان از این حمایت که از عمده‌ترین عوامل پیروزی انقلاب مشروطه دانسته شده، حفظ مذهب اسلام و از میان برداشتن حکومت استبداد و کوتاه کردن دست متجاوزان خارجی بیان شده است.<ref>رجوع کنید به حائری، تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، ۱۳۶۴ش، ص ۱۲۳ـ۱۲۴، ۱۳۳ـ۱۳۴.</ref> | ||
===تنفیذ قانون اساسی مشروطه=== | ===تنفیذ قانون اساسی مشروطه=== | ||