Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|درباره= جواز ازدواج موقت در اسلام | |درباره= جواز ازدواج موقت در اسلام | ||
}} | }} | ||
'''آیهٔ مُتعِه''' بیست و چهارمین آیه [[سوره نساء]] است که از نگاه عالمان [[شیعه]]، فرازی از این [[آیه]]، دلالت بر جواز [[ازدواج موقت]] در [[اسلام]] دارد. [[اهلسنت]] چون متعه را جائز نمیدانند، مدعی شدند که این آیه به واسطهٔ سنت نبوی [[نسخ]] شده است. برخی از مفسران شیعی این ادعا را نادرست شمرده و میگویند روایات نسخ، ضعیف و مضمونشان آشفته است و | '''آیهٔ مُتعِه''' بیست و چهارمین آیه [[سوره نساء]] است که از نگاه عالمان [[شیعه]]، فرازی از این [[آیه]]، دلالت بر جواز [[ازدواج موقت]] در [[اسلام]] دارد. [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] چون متعه را جائز نمیدانند، مدعی شدند که این آیه به واسطهٔ [[سنت|سنت نبوی]]، [[نسخ]] شده است. برخی از مفسران شیعی این ادعا را نادرست شمرده و میگویند روایات نسخ، ضعیف و مضمونشان آشفته است و تحریم متعه را به [[عمر بن خطاب|خلیفهٔ دوم]] نسبت میدهند. | ||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|عرض=۱۰۰ | | عرض = ۱۰۰ | ||
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:125%; font-weight: normal | | شکل بندی عنوان = line-height:200%; font-size:125%; font-weight: normal | ||
|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%|شکل بندی آدرس=font-size:75% | | شکل بندی ستون راست = text-align:center; line-height:170% | ||
|تورفتگی=۰ | | شکل بندی آدرس = font-size:75% | ||
|تراز=وسط | | تورفتگی = ۰ | ||
|عنوان={{عربی | | تراز = وسط | ||
| عنوان = {{عربی | |||
|اندازه=۱۰۰% | |اندازه=۱۰۰% | ||
| | |وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ أُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاءَ ذَالِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم محُّْصِنِينَ غَيرَْ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنهُْنَّ فََاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلِيمًا حَكِيمًا}}|و زنانِ شوهردار [نیز بر شما حرام شده است] به استثنای زنانی که مالک آنان شدهاید. [این] فریضهٔ الهی است که بر شما مقرر گردیده است. و غیر از این [زنانِ نامبرده]، برای شما حلال است که [زنان دیگر را] به وسیله اموال خود طلب کنید- در صورتی که پاکدامن باشید و زناکار نباشید- و زنانی را که مُتعه کردهاید، مَهرشان را به عنوان فریضهای به آنان بدهید، و بر شما گناهی نیست که پس از [تعیین مبلغ] مقرّر، با یکدیگر توافق کنید [که مدت عقد یا مَهر را کم یا زیاد کنید]؛ مسلماً خداوند دانای حکیم است. | ||
وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ أُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاءَ ذَالِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم محُّْصِنِينَ غَيرَْ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنهُْنَّ فََاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلِيمًا حَكِيمًا | }} | ||
==ازدواج موقت | ==جواز ازدواج موقت== | ||
آیه بیست و چهارم [[سوره نساء]] به جواز ازدواج موقت اشاره دارد و به همین خاطر به نام آیهٔ متعه خوانده میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۳۳۵.</ref> در فرازی از این آیه، خداوند به [[مسلمان|مسلمانان]] میگوید که هرگاه میل به [[ازدواج]] و ایجاد رابطهٔ زناشویی با زنان داشتید، [[مهریه|مهریهٔ]] آنها را پرداخت کنید.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۲۷۱.</ref> گفته شده است که در این فراز، اصل جواز ازدواج موقت مسلّم انگاشته شده، از اینرو تنها وجوب تعیین و پرداخت مهریه بیان شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۳۳۵.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] این آیه در [[مدینه]] نازل شده است. در آن روزگار ازدواج موقت که به آن [[متعه]] میگفتند، در میان مسلمانان [[سنت|سنتی]] شناخته شده و عمل به آن رایج | آیه بیست و چهارم [[سوره نساء]] به جواز ازدواج موقت اشاره دارد و به همین خاطر به نام آیهٔ متعه خوانده میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۳۳۵.</ref> در فرازی از این آیه، خداوند به [[مسلمان|مسلمانان]] میگوید که هرگاه میل به [[ازدواج]] و ایجاد رابطهٔ زناشویی با زنان داشتید، [[مهریه|مهریهٔ]] آنها را پرداخت کنید.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۲۷۱.</ref> گفته شده است که در این فراز، اصل جواز ازدواج موقت مسلّم انگاشته شده، از اینرو تنها وجوب تعیین و پرداخت مهریه بیان شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۳۳۵.</ref> به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] این آیه در [[مدینه]] نازل شده است. در آن روزگار ازدواج موقت که به آن [[ازدواج موقت|متعه]] میگفتند، در میان مسلمانان [[سنت|سنتی]] شناخته شده و عمل به آن رایج بود و واژهٔ «استمتعتم» از همان عنوان متعه گرفته شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۲۷۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمعالبیان]] از [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]] و دیگر [[صحابه|اصحاب پیامبر]]، نقل میکند که مراد از واژهٔ «استمتعتم» در این آیه [[صیغه ازدواج|عقد ازدواجی]] است که دارای زمانی محدود است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۵۳.</ref> | ||
[[فضل بن حسن طبرسی]] در مجمعالبیان از [[ابنعباس]] و دیگر [[اصحاب پیامبر]]، نقل میکند که مراد از واژهٔ «استمتعتم» در این آیه [[ | |||
بحرانی در [[تفسیر البرهان]] روایاتی را از [[امامان شیعه]] نقل میکند که این آیه را بیانگر جواز ازدواج موقت میشمارند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۵۸.</ref> | [[سید هاشم بحرانی]] در [[تفسیر البرهان]] روایاتی را از [[امامان شیعه]] نقل میکند که این آیه را بیانگر جواز ازدواج موقت میشمارند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۵۸.</ref> | ||
==منسوخ شدن آیه در نگاه اهلسنت== | ==منسوخ شدن آیه در نگاه اهلسنت== |