سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ الله، غَفُورًا رَحِيمًا''' آیه ۷۰ (ترجمه: مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل می‌کند؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده‌است.)

در آیات ۶۸و ۶۹ به عذاب توأم با خواری گناهکاران (مشرکان و زناکاران و قاتلان انسان‌های بی‌گناه) اشاره شد و در این آیه توبه و ایمان و عمل صالح را شرط رهایی از عذاب دوزخ دانسته‌است. [[توبه]] همان بازگشت از معصیت است که کم‌ترین مرتبه اش پشیمانی از معصیت است و ایمان هم در توبه از شرک لازم ست چون بدون ایمان، توبه از شرک تحقق ندارد و عمل صالح هم شرط تثبیت توبه است که با آن [[توبه نصوح]] تحقق می‌یابد.با تحقق این توبه خداوند سیئات(گناهان) این افراد را به حسنات(کارهای نیک) تبدیل می‌کند و منظور از تبدیل این است که چون گناهان از ذات انسان‌هایی صادر می‌شود که ذاتشان پاک و طاهر و سعادتمند نیست؛ یا سراسر وجودشان شقاوت و ناپاکی است و یا بهره‌ای از آنها را دارند  این افراد اگر توبه کنند  وبا [[ایمان]] و عمل صالح جان و ذات خود را بیارایند ذاتشان سعادتمند و پاک و مشمول مغفرت و رحمت الهی می‌شوند و از آثار گناهان که عذاب دوزخ و خواری در آن بود رهایی می‌یابند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، اعلمی بیروت، ج۱۵، ص۲۴۲و۲۴۳.

برخی  از مفسران ماننند [[علامه طباطبایی]]  دُعَاؤُكُمْ را به معنای فراخواندن به دین و ایمان دانسته‌اند اما بسیاری دیگر از مفسران ومترجمان آن را به دعا و زاری و توبه تفسیر کرده‌اند. <ref>بنگرید: ترجمه الهی قمشه ای، انصاریان، فولادوند، مکارم شیرازی  وتفسیر روان جاوید، نمونه، اطیب البیان