آیه خمس: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[غزوه بدر]] تعدادی از [[مسلمانان]] بر سر تقسیم [[غنیمت|غنایم جنگی]] مشاجره کردند و خداوند برای ریشه‌کن کردن اختلاف، تمام غنائم را در اختیار [[پیامبر(ص)]] گذاشت تا طبق صلاحدید خویش آن را میان جنگجویان تقسیم کند. پیامبر(ص) نیز غنایم را به طور مساوی بین آنان تقسیم کرد. این آیه نازل شد و بیان کرد که یک‌پنجم غنایم برای [[خدا]]، پیامبر(ص)، [[ذوی القربی|ذی القربی]]، یتیمان، مسکینان و واماندگان در راه است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۷۲.</ref>

==مقصود از ذی‌القربی و دیگر واژگان==

* ذی القربی یعنی خویشان و نزدیکان شخص؛ اما به دلیل وجود روایات فراوانی که در کتاب‌های حدیثی شیعه و اهل سنت آمده است، منظور از [[ذوی القربی|ذی القربی]] در این [[آیه]]، فقط [[امامان]] شیعه هستند.<ref>حر عاملی، وسایل الشیعه، ج۹، کتاب الخمس؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۲۲۱-۲۱۸.</ref>

* منظور از یتیمان، مسکینان و [[ابن سبیل|ابناء سبیل]]، فقط یتیمان، مسکینان و در راه ماندگانِ [[بنی‌هاشم]] و [[سادات]] هستند. گرچه ظاهر آیه مطلق است و قیدی در آن دیده نمی‌شود، اما به واسطه روایات زیادی که در تفسیر آیه وجود دارد، خمس به بنی‌هاشم اختصاص پیدا می‌کند.<ref>حر عاملی، وسایل الشیعه، ج۹، کتاب الخمس؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۲۲۱- ۲۱۸.</ref>