ایلاء: تفاوت میان نسخه‌ها

ایلاء عملی [[حرام]] شمرده شده است.<ref>شهید ثانی، مسالک الأفهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۰، ص۱۳۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۱۱۵.</ref> [[فقیهان]] معتقدند، اگر مردی به این عمل اقدام نمود، زن می‌تواند به [[حاکم شرع]] شکایت کند. حاکم نخست چهار ماه به مرد مهلت می‌دهد تا به زن رجوع کند و بعد از آمیزش، [[کفاره قسم|کفّاره شکستن قسم]] دهد.<ref>حلّی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۲.</ref> اگر مرد در این مدت اقدامی نکرد، حاکم وی را میان بازگشت و [[طلاق]] زوجه مخیّر می‌کند و اگر از هر دو کار خودداری نمود با زندانی کردن و سخت گرفتن در تغذیه، وی را بر گزینش یکی از این دو راه مجبور می‌سازد.<ref>حلّی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۲؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، مؤسسه دارالعلم، ج۲، ص۳۵۷.</ref> برخی فقها معتقدند، در این صورت، حاکم می‌تواند زن را طلاق دهد.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۱۵.</ref><br>

امروزه در دادگاه با موضوع ایلاء مواجه نیستیم؛ از این رو، حکمی در این زمینه از مراجع قضایی صادر نمی‌شود.<ref>[https://taranom-edalat.com/مفهوم-ایلاء-چیست/ «مفهوم ایلاء چیست»]، ترنم عدالت.</ref>

*شهید ثانی، زین الدین بن علی، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

*نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محقق و مصحح: قوچانی، عباس، آخوندی، علی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.