سوره انفال: تفاوت میان نسخه‌ها
←معرفی
(←معرفی) |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | ||
سوره انفال ۷۵ [[آیه]]، ۱۲۴۴ کلمه و ۵۳۸۸ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] و از سوره‌های متوسط قرآن است که در ردیف سوره‌های بلند قرار گرفته و نیم [[جزء]] قرآن را شامل می‌شود.<ref>خرمشاهی، «سوره انفال»، ص۱۲۳۸.</ref> فاصله نشدن [[بسم الله]] میان سوره انفال و [[سوره توبه]] باعث شده برخی این دو را یک [[سوره]] بدانند<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۲۳۰.</ref> و آنها را قرینتین بخوانند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۱۲۰.</ref> | سوره انفال ۷۵ [[آیه]]، ۱۲۴۴ کلمه و ۵۳۸۸ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] و از سوره‌های متوسط قرآن است که در ردیف سوره‌های بلند قرار گرفته و نیم [[جزء]] قرآن را شامل می‌شود.<ref>خرمشاهی، «سوره انفال»، ص۱۲۳۸.</ref> فاصله نشدن [[بسم الله]] میان سوره انفال و [[سوره توبه]] باعث شده برخی این دو را یک [[سوره]] بدانند<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۲۳۰.</ref> و آنها را قرینتین بخوانند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۱۲۰.</ref>سیوطی از قول ابو جعفر نحّاس(د ۳۳۸ق.) این ادعا را به [[عثمان بن عفان|عثمان]] منسوب کرده و از قول او نقل کرده که در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] این دو سوره قرینیتن نام داشتند و از همین رو عثمان آنها را جزو [[سبع طوال]] قرارداده است.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۱۲۰؛ النحاس، الناسخ والمنسوخ، ۱۴۰۸ق، ص۴۷۸.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||