سوره انفال: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه ۲۴
(←آیه ۲) |
(←آیه ۲۴) |
||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
<div style="text-align: center;"><noinclude> | <div style="text-align: center;"><noinclude> | ||
{{عربی|«'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّ‌سُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْ‌ءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُ‌ونَ'''﴿۲۴﴾»<br /> | {{عربی|«'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّ‌سُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْ‌ءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُ‌ونَ'''﴿۲۴﴾»<br /> | ||
|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون خدا و پيامبر، شما را به چيزى فرا خواندند كه به شما حيات مى‌بخشد، آنان را اجابت كنيد، و بدانيد كه خدا ميان آدمى و دلش حايل مى‌گردد، و همه شما (در قیامت) در نزد او محشور خواهيد شد.|اندازه=100%}} | |ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون خدا و پيامبر، شما را به چيزى فرا خواندند كه به شما حيات مى‌بخشد، آنان را اجابت كنيد، و بدانيد كه خدا ميان آدمى و دلش حايل مى‌گردد، و همه شما (در [[قیامت]]) در نزد او محشور خواهيد شد.|اندازه=100%}} | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
دعوت به سوی حیات و زندگی در تمامی ابعاد آن (معنوی، مادی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی) را مضمون آیه ۲۴ سوره انفال دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۱۲۷.</ref> [[طبرسی]] در [[تفسیر مجمع البیان]] درباره استجابت خدا و رسولش و منظور از حیات در این آیه چهار احتمال ذکر کرده است: | دعوت به سوی حیات و زندگی در تمامی ابعاد آن (معنوی، مادی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی) را مضمون آیه ۲۴ سوره انفال دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۱۲۷.</ref> [[طبرسی]] در [[تفسیر مجمع البیان]] درباره استجابت خدا و رسولش و منظور از حیات در این آیه چهار احتمال ذکر کرده است: | ||
* منظور از استجابت | * منظور از استجابت دعوت، انجام [[جهاد]] در راه خدا است و مراد از حیات به [[شهادت]] رسیدن است زیرا شهدا نزد خدا زنده هستند. | ||
* منظور قبول دعوت ایمان است؛ زیرا ایمان حیات دل و کفر مرگ آن است. | * منظور از استجابت، قبول دعوت ایمان است؛ زیرا ایمان حیات دل و کفر مرگ آن است. | ||
* مراد قرآن و علم دین است؛ زیرا نادانی مرگ و دانش زندگی است و قرآن از راه علم اسباب حیات را فراهم می‌کند و وسیله نجات است. | * مراد قرآن و علم دین است؛ زیرا نادانی مرگ و دانش زندگی است و قرآن از راه علم اسباب حیات را فراهم می‌کند و وسیله نجات است. | ||
* منظور دعوت به [[بهشت]] است که در آنجا حیات جاودانی است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۸۲۰.</ref> | * منظور دعوت به [[بهشت]] است که در آنجا حیات جاودانی است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۸۲۰.</ref> | ||