حسد: تفاوت میان نسخه‌ها

===برداشته شدن حکم حسد از مؤمنان===

بنابر [[حدیث رفع|حدیثِ رفع]] یکى از الطاف خدا در حق مؤمنان نادیده انگاشتن گناه حسد آنان است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۸، ص۳۲۵.</ref> {{یاد|  قال رسول الله صلى الله عليه وآله: رفع عن أمتي تسعة: الخطاء، والنسيان، وما اكرهوا عليه، وما لا يعلمون، ولا يطيقون، وما اضطروا إليه، والحسد، والطيرة والتفكر في الوسوسة في الخلق ما لم يُنطق بشفة.[مسئولیت] نُه چیز، از امّت من برداشته شده است: خطا، فراموشى، آنچه بِدان مجبور شوند، آنچه نمى دانند، آنچه از توانشان بیرون است، آنچه بِدان ناچار شوند، حسادت، فال بد زدن، و تفکر وسوسه آمیز در آفرینش، تا زمانى که به زبان آورده نشود. [[علامه مجلسی]] در توضیح روایت گفته  ممکن است این جمله «ما لم يُنطق بِشَفة» (تا زمانی که سخنی نگوید و چیزی بر زبان جاری نشود) قید برای سه مورد آخری باشد که در روایت است یعنی حسادت و طیره(فال بد زدن) و اندیشه‌های وسوسه انگیز درباره  آفرینش. بنابراین حسادت تا زمانی که خودش را در زبان و بیرون ازقلب انسان  نشان ندهد گناهی برای او محسوب نخواهد شد.  بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۲۵  }}در شرح این حدیث، به‌ویژه با توجه به نکوهش شدید حسد در فرهنگ اسلامی، گفته‌اند مراد از حسد در اینجا، حسد در مرتبه قلب است که بروز خارجى نیافته و [[کیفر]] و برخی آثار مانند از بین بردن عدالت ندارد.<ref>حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۹۱۳، شهیداول، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، نشر جامعه مدرسین قم، ج۲، ص۱۲۶.  

==تک‌نگاری==