حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>  هم چنین [[روز عاشورا]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در فرازی از یکی از سخنانش خطاب به دشمنان  حضرت خدیجه(س) را به عنوان (جدّه)مادر بزرگ خویش و نخستین خانمی که  [[اسلام]] آورده است معرفی کرده است و آنها را بر این مسأله سوگند داده و از آنان اقرار گرفته و آنان نیز اقرار کرده‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۳۱۸.</ref>{{یادداشت|  أُنشدكم الله هل تعلمون أن '''جدتي خديجة بنت خويلد''' أول نساء هذه الامة إسلاما؟ قالوا : اللهم نعم.}}در زیارتنامه‌ای از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] برای جدش [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] بر او به عنوان فرزند پیامبر وامیرالمؤمنین و...حضرت خدیجه وفاطمه سلام کرده است. <ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲۷ ص۵۹۶.</ref>{{یادداشت|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ‌ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ وَ فَاطِمَةَ  }}

حضرت خدیجه(س) افزون بر حمایت های مالی از آیین اسلام و شخص پیامبر(ص) <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص ۱۳۱.</ref>{{یادداشت|صدّقتْني حين كذبني الناس وازرتنى على دين الله وأعانتني عليه بمالها}}  با تمام وجود در صحنه‌های مختلفی که خطراتی پیامبر را تهدید می کرد حضور داشت و از رسول خدا(ص) دفاع می‌کرد. بر اساس نقلی که [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] از کتاب «المنتقی من سیرة المصطفی» آورده است، روزی پیامبر(ص) در [[مکه]] در ایام حج بر فراز [[صفا و مروه |کوه صفا]] سه بار با صدای بلند اعلان کرد که ای مردم من فرستاده خدا هستم. [[ابوجهل]] با سنگ پیشانی وی را شکست و چون خدیجه(س) توسط [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] با خبر شد هر دو با مقداری غذا به سراغ پیامبر رفتند و با صدازدن و گشتن در کوه‌ها به دنبال او بودند. خدیجه پیوسته می‌گفت: «آیا کسی هست که از پیامبر برگزیده و سلامتیِ او برایم خبر آورد؟! آیا کسی هست تا از آن بهاران زندگیِ پسندیده برایم سخن گوید؟! آیا کسی هست تا از حال آن که (به جُرم دعوت به حق و عدالت) از خانه و کاشانه‌اش رانده شده ـ مرا آگاه سازد؟!» <ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۴۲.</ref>{{یادداشت|وجعلت خديجة : تُنادي من أحسَّ لي النبي المصطفى؟ مَن أحسّ لي الربيعَ المرتضى؟ من أحسَّ لي المطرود في الله؟ من أحس لي أبا القاسم؟}}

در ادامه همین گزارش آمده که [[جبرئیل]] به پیامبر(ص) گفت: «یا رسول الله!  خدیجه  را دریاب که از گریۀ او، [[فرشته |فرشتگان]] به گریه درآمدند! او را به سوی خود صدا کن و سلام مرا به او برسان و بگو: خداوند متعال، تو را سلام می‌رساند و به او بشارت ده که در [[بهشت]] برای تو خانه‌ای از مروارید است که آن را با نور، زینت داده‌اند و در آن جا هیچ ترس و وحشتی وجود ندارد!». خدیجه با کمک علی(ع) پیامبر(ص) را با بدنی خونین به منزل بازگردانده و در زیر صخره‌ای پناه دادند. ولی مشرکان آنها را تعقیب و سنگباران کردند. در این میان خدیجه خود را سپر پیامبر (ص) قرار می‌داد تا سنگ‌ها به او برخورد نکند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۴۳.</ref> {{یادداشت| وإذا رُمي من بين يديه وَقْته خديجة ـ رضي الله عنها ـ بنفسها.}}