آیه حرث: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مالک بن انس]] از پیشوایان فقهی [[اهل‌سنت]] با استناد به این آیه، [[آمیزش]] مرد با زن از پشت را جایز دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۶۵.</ref> [[شیخ طوسی]] پس از ذکر مخالفت غالب مفسران و فقهای اهل‌سنت با نظر مالک، تمام دلایلی که علیه او اقامه شده را برشمرده و رد می‌کند و دلالت این آیه بر جواز آمیزش از پشت را بدون اشکال می‌داند.<ref>طوسی، التبیان، ج۲، ص۲۲۳ و ۲۲۴.</ref> در مقابل، برخی از مفسران [[شیعه]] قائلند که با توجه به واژه حرث در این آیه،‌ تنها آمیزشی را می‌توان جایز شمرد که بتوان از آن تولید مثل کرد و از آنجا که نمی‌توان با [[آمیزش]] از پشت فرزندی به دنیا آورد،‌ [[آیه]] در مقام بیان جواز این قسم از کامجویی نیست.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۳۷، نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، ج۲۲، ص۱۰۶.</ref>{{یادداشت| در میان فقها نیز با استناد به واژه «حرث» در آیه قائل به تحریم آمیزش از پشت وجود دارد. صاحب جواهر قول به تحریم را به  فاضل آبی(آوی) مولف کتاب کشف الرموز فی شرح المختصر النافع نسبت داده است و استدلالشان نیز بر این اساس است که فرزندآوری که لازمه «حرث» (زمین کِشت)بودن زن است؛ با آمیزش از پشت ممکن نیست «فان موضع الحرث الذي يتوقع منه حصول الولد القبل لا الدبر.» جواهر الکلام، ج۲۲، ص۱۰۶. }}