دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای عهد مشتمل بر درود مخصوص از طرف خواننده دعا و نیز از سوی تمامی مردان و زنان مؤمن در شرق و غرب جهان و خشکی و دریا، و از پدر و مادر و فرزند، به پیشگاه [[امام مهدی(عج)]] است. سپس عهد و پیمان و [[بیعت]] با آن حضرت را تجدید می‌کند و پایداری بر این پیمان را تا روز [[قیامت]] اظهار می‌دارد آنگاه از خداوند درخواست می‌کند که اگر مرگ من فرا برسد در حالی که امام زمان [[ظهور]] نکرده باشد پس از ظهور او، مرا از قبرم بر آور، و به یاری آن حضرت سعادتمند کن {{یادداشت| از این فراز از دعای عهد «مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدَّاعِي فِي الْحاضِرِ وَالْبادِي»  ممکن است برداشت های متفاوتی شود۱-هنگام ظهور به اذن الهی زنده بشوم و به دعوت آن امامی که در شهر و بادیه(صحرا و بیابان) مردم را به حق و توحید و عدالت دعوت می کند؛ لبیک بگویم. مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، دعای عهد، ترجمه حسین انصاریان.۲- من دعوت امام را هنگام ظهور هر کجا که هست و یا من هستم(شهر یا صحرا) لبیک بگویم. ۳- لبیک گویان دعوتش را که برتمام مردم شهر ودیار عالم لازم است اجابت کنم. مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، دعای عهد، ترجمه الهی قمشه ای }} و بعد درخواست دیدار امام با عبارت ظریفی بیان شده و دعا برای تعجیل ظهور و فَرَج و برپایی حکومت حقه و سامان یافتن جهان و زنده شدن حقایق دین و اهل [[ایمان]] پایان بخش این دعا است.<ref>حائری، «دعای عهد»، ج۷، ص۵۳۱.</ref>