Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوانسالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس|2}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==قرائت== | ==قرائت== | ||
قرائت(مالک یوم الدین) در سوره حمد از موارد اختلافی است [[علامه طباطبایی]] بر این باور است که هم قرائت (مالک) وهم قرائت(ملِک) هر دو صحیح است اما قرائت (مَلِک) با عرف و لغت سازگار تر است چون مَلِک به معنای پادشاه است که نسبت به یک عصر و دوره زمانی داده می شود دراین آیه نیز ملک بودن و پادشاهی و فرمانروایی خدا را به روز قیامت نسبت داده است. <ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ج۱، ص۲۲ </ref>[[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] نیز از وی نقل کرده که گفته است: رواياتی داريم كه میگويند: رسول خدا هم مَلِك ميخواندهاند و هم مَالِك و از [[قاریان هفتگانه]] چهارتايشان مَلِك خواندهاند و دیگران مالك خواندهاند؛ اعتبار هم با ملك مساعدتر است، بهجهت آنكه يَوْم را معمولاً به مالك نسبت نميدهند به مَلِك ميدهند، میگويند: شاه فلان يَوم نه مالك فلان يَوم.مرحوم [[سید علی قاضی طباطبایی]] رحمةُ الله عليه هم در نماز مَلِك ميخواندهاند. و در تفسير «كشّاف»{{ | قرائت(مالک یوم الدین) در سوره حمد از موارد اختلافی است [[علامه طباطبایی]] بر این باور است که هم قرائت (مالک) وهم قرائت(ملِک) هر دو صحیح است اما قرائت (مَلِک) با عرف و لغت سازگار تر است چون مَلِک به معنای پادشاه است که نسبت به یک عصر و دوره زمانی داده می شود دراین آیه نیز ملک بودن و پادشاهی و فرمانروایی خدا را به روز قیامت نسبت داده است. <ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ج۱، ص۲۲ </ref>[[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] نیز از وی نقل کرده که گفته است: رواياتی داريم كه میگويند: رسول خدا هم مَلِك ميخواندهاند و هم مَالِك و از [[قاریان هفتگانه]] چهارتايشان مَلِك خواندهاند و دیگران مالك خواندهاند؛ اعتبار هم با ملك مساعدتر است، بهجهت آنكه يَوْم را معمولاً به مالك نسبت نميدهند به مَلِك ميدهند، میگويند: شاه فلان يَوم نه مالك فلان يَوم.مرحوم [[سید علی قاضی طباطبایی]] رحمةُ الله عليه هم در نماز مَلِك ميخواندهاند. و در تفسير «كشّاف»{{یاد| ابوالقاسم محمود بن عمر خوارزمی معتزلی معروف به جارالله زمخشری ۴۶۷-۵۳۸ق .}} وجوهی ذكر ميكند كه مَلِك أشمل و اعمّ و انسب است.<ref>حسینی طهرانی، سیدمحمدحسین، مهر تابان، ص۴۰۵ | ||
</ref> | </ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
* گفتن «أَعُوذُ باللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجِیمِ»، پیش از تلاوت حمد در رکعت اوّل نماز<ref>امام خمينى، توضیح المسائل(مُحَشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۵۹، مسئلهٔ۱۰۱۷.</ref> و گفتن «الحمد لله رب العالمین» پس از حمد [[مستحب]] است؛<ref>الطباطبائي اليزدي، السيد محمد كاظم، العروة الوثقى، ج۲، ص۵۳۲</ref> ولی گفتن [[آمین]] پس از خواندن سوره حمد در نماز، [[حرام]] و موجب بطلان نماز است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۲-۱۱.</ref> | * گفتن «أَعُوذُ باللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجِیمِ»، پیش از تلاوت حمد در رکعت اوّل نماز<ref>امام خمينى، توضیح المسائل(مُحَشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۵۹، مسئلهٔ۱۰۱۷.</ref> و گفتن «الحمد لله رب العالمین» پس از حمد [[مستحب]] است؛<ref>الطباطبائي اليزدي، السيد محمد كاظم، العروة الوثقى، ج۲، ص۵۳۲</ref> ولی گفتن [[آمین]] پس از خواندن سوره حمد در نماز، [[حرام]] و موجب بطلان نماز است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۲-۱۱.</ref> | ||
* اکتفا به حمد در [[نافله|نافلهای]] که در آن قرائت سوره خاصی وارد نشده، جایز است.<ref>طباطبايى يزدى، العروة الوثقى، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۰۱.</ref> | * اکتفا به حمد در [[نافله|نافلهای]] که در آن قرائت سوره خاصی وارد نشده، جایز است.<ref>طباطبايى يزدى، العروة الوثقى، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۰۱.</ref> | ||
* تلاوت سوره حمد در موارد بسیاری، از جمله بر بالین بیمار،<ref>طباطبايى يزدى، العروة الوثقى، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۷.</ref> هنگام گذاشتن مرده در قبر<ref>طباطبايى يزدى، العروة الوثقى، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> {{ | * تلاوت سوره حمد در موارد بسیاری، از جمله بر بالین بیمار،<ref>طباطبايى يزدى، العروة الوثقى، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۷.</ref> هنگام گذاشتن مرده در قبر<ref>طباطبايى يزدى، العروة الوثقى، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> {{یاد| از آنجا که در احادیثی از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)، قرائت قرآن برای مردگان، توصیه شده است در مراسم ختم اموات یا بر سر قبر آنان، شرکتکنندگان، برخی از سورههای قرآن را قرائت میکنند.( بحار الأنوار، ج۹۹، ص۳۰۰ )و به علت آنکه در اینگونه موارد، غالباً سوره حمد خوانده میشود، به این عمل، فاتحهخوانی میگویند.تعبیر فاتحهخوانی گاهی برای مجالس ختم اموات هم به کار میرود.[نیازمند منبع]}}و برداشتن [[تربت]] از [[حائر حسینی]]<ref>حرّ عاملى، وسائل الشيعة، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۳۱.</ref> مستحب است. | ||
===«إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ»، در نماز امام زمان(عج)=== | ===«إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ»، در نماز امام زمان(عج)=== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
[[روایات]] زیادی در فضیلت و اهمیت این سوره وارد شده است. طبق روایتی [[جبرئیل]] به [[پیامبر اسلام(ص)]] اشاره دارد که نزول این سوره باعث عدم نزول عذاب بر امت اسلام خواهد شد<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰، ج۱، ص۱۵۸.</ref> و در روایتی آن را شفای هر دردی دانسته است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۹۷.</ref> در روایتی از امام صادق(ع) است که اگر سوره حمد ۷۰ بار بر مرده ای خوانده بشود و او زنده شود تعجب نکنید. <ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص ۶۲۳، حدیث۱۶</ref>{{ | [[روایات]] زیادی در فضیلت و اهمیت این سوره وارد شده است. طبق روایتی [[جبرئیل]] به [[پیامبر اسلام(ص)]] اشاره دارد که نزول این سوره باعث عدم نزول عذاب بر امت اسلام خواهد شد<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰، ج۱، ص۱۵۸.</ref> و در روایتی آن را شفای هر دردی دانسته است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۹۷.</ref> در روایتی از امام صادق(ع) است که اگر سوره حمد ۷۰ بار بر مرده ای خوانده بشود و او زنده شود تعجب نکنید. <ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص ۶۲۳، حدیث۱۶</ref>{{یاد|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَوْ قُرِئَتِ الْحَمْدُ عَلَى مَيِّتٍ سَبْعِينَ مَرَّةً ثُمَّ رُدَّتْ فِيهِ الرُّوحُ مَا كَانَ ذَلِكَ عَجَباً.این روایت بدین معنی نیست که هر کس ۷۰ مرتبه سوره حمد را بر مرده ای بخواند آن مرده زنده می شود بلکه به معنای ارزش و قابلیت و تاثیر این سوره است که البته برای تاثیر نهایی شرایط یگر هم لازم است و در نهایت اذن الهی برای تاثیر گذاری هر چیزی در تمام هستی لازم است. }} [[امام علی(ع)]] از پیامبر اسلام(ص) نقل میکند که سوره حمد از گنجهای [[عرش الهی]] بوده و خداوند آن را به پیامبرش اختصاص داده است و او را با هیچ پیامبر شریک نساخت جز بسم الله که فقط آن را به [[سلیمان]] داد... هر کسی با اعتقاد به دوستی و پیروی محمد و آل پاکش آن را بخواند در مقابل هر حرف آن حسنهای به او عطا میکند که بهتر است از دنیا و آنچه در آن هست...<ref>صدوق، الامالی، ۱۴۱۳ق، ۱۷۶.</ref> | ||
ویرایش