ظهور امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[موعودباوری]] به معنای اعتقاد به یک منجی(نجات‌بخش) است که در [[آخرالزمان]] برای نجات و رهایی انسان‌ها و برقراری صلح و عدالت خواهد آمد.<ref>تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۶.</ref> منجی موعود و نجات‌بخش در نزد اقوام و ملل مختلف با آیین‌ها و فرهنگ‌های متفاوت، به صورت‌های متنوعی مطرح شده است؛ اما همه در این نکته توافق دارند که نجات‌بخشی خواهد آمد و آنان را از ستم و حاکمان زورگو رها خواهد کرد و جامعه‌ای پر از عدل و داد به وجود خواهد آورد.<ref>نگاه کنید به: تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۷ و ۷۰۸؛ جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref> برای نمونه: هندوها انتظار دهمین اَوَتاره با نام کَلْکی یا کَلکین را دارند؛<ref>جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۶۶.</ref> [[زرتشت|زرتشت‌ها]] در انتظار [[سوشیانت]]{{یادداشت|سوشْیانت نجات دهنده هر یک از موعودان دین زردشتی و در اوستا مکرر از سوشیانت‌هایی نام برده شده که در آخرالزمان ظهور کنند و غالباً از آخرین سوشیانت که پس از ظهور او قیامت خواهد بود اسم برده شده است. دهخدا، لغتنامه، ذیل سوشیانت.}} به سر می‌برند؛<ref>نگاه کنید به: جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۳۶-۴۴.</ref> [[یهودیت|یهودیان]] مسیح ([[ماشیح]]) را نجات دهنده می‌دانند؛<ref>تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۸-۷۱۰؛ جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۷و۱۷۸و۲۲۲.</ref> [[مسیحیت|مسیحیان]]،  [[بازگشت حضرت عیسی| بازگشت عیسی]] را به عنوان منجی موعود منتظرند؛<ref>جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۵.</ref> بالاخره [[ مسلمان|

رکن]] و [[مقام ابراهیم|مقام]] از [[ اصحاب امام مهدی عجل الله فرجه الشریف|یاران خود]] [[بیعت]] می‌گیرد.<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۸۱؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۲۵ق، ص۴۵۴؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۷۹؛ صدر، تاریخ ما بعد الظهور، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۲۱۲-۲۲۴.</ref> سپس به کعبه تکیه می زند در حالی که ۳۱۳ نفر از یارانش گرد اویند؛ آیه «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ»{{یادداشت| سوره هود، آیه ۸۶}} را تلاوت می‌کند و می‌گوید: «انا بقیة الله فی ارضه»، و خود را معرفی می‌کند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۳.</ref> آنگاه بیعت عمومی می‌گیرد و هنگامی که شمار یارانش به ۱۰،۰۰۰ تن رسید، حرکت خود را به سمت [[کوفه]] آغاز می‌کند.<ref>محمدی ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۲۰۱.</ref>