آل: تفاوت میان نسخه‌ها

آل (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۱

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 شاید تطور کلمه از جزئی به کلی بوده است: خانواده (ساکن یک چادر)، خاندان، خاندان بزرگ و عشیره، قبیله، پیروان (سیاسی یا دینی). در [[قرآن|قرآن کریم]] آل را به معنای پیروان دینی ـ سیاسی ـ جغرافیایی (آل ابراهیم، آل عمران، آل فرعون، آل [[لوط]])<ref> اربلی، ج۱، ص۴۰</ref> می‌‎توان یافت.
-در بیان معنی «‌آل [[محمد]]، آل نبی‌» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «‌بنی هاشم‌» را در نظر داشته‌‎اند. [[ابن ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید]] در تفسیر این کلام امیرالمؤمنین (ع) «لاَ يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ ص مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لاَ يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً» ترجمه: (هـيـچ كـسـى را از ايـن امـت قـيـاس بـا آل مـحـمـّد(ص ) نـتوان كرد و آنان را كه نعمت ارشاد و هدايت آل محمد از سقوط نجات داده است نمى توان با آن پيشوايان الهى مساوى گرفت.) آل‌محمد(ع)  را به افراد نزدیک به  پیامبر از بنی هاشم مخصوصاً امام علی(ع) تفسیر کرده و با صراحت تأکید کرده که اگر امام علی(ع)  وپدرش ابوطالب نبود خبری از اسلام نبود. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۰و۱۴۱.</ref>{{یادداشت|لا شبهة أن المُنعِم أعلى و أشرف من المُنعَم عليه و لا ريب أن محمدا (ص) و أهله الأدنين من بني هاشم لا سيما عليا (ع) أنعموا على الخلق كافة بنعمة لا يقدر قدرها و هي الدعاء إلى الإسلام و الهداية إليه...  إلا أن لعلي (ع) من الهداية أيضا و إن كان ثانيا لأول و مصليا على إثر سابق ما لا يجحد و لو لم يكن إلا جهاده بالسيف أولا و ثانيا و ما كان بين الجهادين من نشر العلوم وتفسير القرآن و إرشاد العرب إلى ما لم تكن له فاهمة و لا متصورة لكفى في وجوب حقه و سبوغ نعمته (ع) . }}و‌ گاه آن را به «‌امت [[محمد]]‌» تفسیر کرده‎‌اند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر (ص) پنداشته‌‎اند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم می‎‌داند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نیز اشاره می‎‌کند.<ref> مفردات، ص۳۰-۳۱</ref>
+در بیان معنی «‌آل [[محمد]]، آل نبی‌» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «‌بنی هاشم‌» را در نظر داشته‌‎اند. [[ابن ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید]] در تفسیر این کلام امیرالمؤمنین (ع) «لاَ يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ ص مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لاَ يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً» ترجمه: (هـيـچ كـسـى را از ايـن امـت قـيـاس بـا آل مـحـمـّد(ص ) نـتوان كرد و آنان را كه نعمت ارشاد و هدايت آل محمد از سقوط نجات داده است نمى توان با آن پيشوايان الهى مساوى گرفت.) آل‌محمد(ع)  را به افراد نزدیک به  پیامبر از بنی هاشم مخصوصاً امام علی(ع) تفسیر کرده و با صراحت تأکید کرده که اگر امام علی(ع)  وپدرش ابوطالب نبود خبری از اسلام نبود. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۰و۱۴۱.</ref>{{یاد|لا شبهة أن المُنعِم أعلى و أشرف من المُنعَم عليه و لا ريب أن محمدا (ص) و أهله الأدنين من بني هاشم لا سيما عليا (ع) أنعموا على الخلق كافة بنعمة لا يقدر قدرها و هي الدعاء إلى الإسلام و الهداية إليه...  إلا أن لعلي (ع) من الهداية أيضا و إن كان ثانيا لأول و مصليا على إثر سابق ما لا يجحد و لو لم يكن إلا جهاده بالسيف أولا و ثانيا و ما كان بين الجهادين من نشر العلوم وتفسير القرآن و إرشاد العرب إلى ما لم تكن له فاهمة و لا متصورة لكفى في وجوب حقه و سبوغ نعمته (ع) . }}و‌ گاه آن را به «‌امت [[محمد]]‌» تفسیر کرده‎‌اند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر (ص) پنداشته‌‎اند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم می‎‌داند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نیز اشاره می‎‌کند.<ref> مفردات، ص۳۰-۳۱</ref>
 گرایش کلی [[شیعه]] آن است که آل محمد و آل نبی را با «‌[[عترت]]»، یعنی اولاد [[امام علی(ع) ]] و [[حضرت فاطمه(س)]]  یکی بدانند. مبنای این برداشت علاوه بر لغت، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَیٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَی الْعَالَمِینَ ﴿۳۳﴾|سوره=آل عمران|آیه=۳۳}} می‌باشد که مطابق آن «‌آل ابراهیم‌» و «‌آل عمران‌» که مورد اصطفاء و گزینش الهی قرار گرفتند همه خاندان آن دو پیامبر نبوده و به حکم آیه ۱۲۴ بقره {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی ۖ قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} تنها شایستگان معصوم از خاندان و ذریه آنها این لیاقت را داشتند.