صفاریان: تفاوت میان نسخه‌ها

بنیانگذار حکومت صفاریان،‌ یعقوب لیث صفاری(حکومت:[[سال ۲۶۵ هجری قمری|۲۶۵ ـ [[سال ۲۸۷ هجری قمری|۲۸۷ق) بود که همراه با برادران خود از شغل رویگری به یکی از دسته‌های عیاران در [[سیستان]] پیوست.{{یادداشت|منطقه سیستان در زمان یعقوب، شامل بخشهایی از افغانستان و ایران  فعلی بود.زَرَنج و بُست دو شهر مهم سیستان اکنون جزیی از دو ولایت نیمروز و هلمند افغانستان است.}} در آن دوران سیستان عرصه فعالیت گروه‌های مختلف [[خوارج]] بود و عیاران به نوعی به مبارزه با خوارج می‌پرداختند.<ref>فرای، تاریخ ایران کمبریج، ج۴، ص‌۹۶.</ref> یعقوب لیث ابتدا به خدمت صاحب بن نصر، حاکم سیستان درآمد. پس از مدتی توانست یکی از امیران سپاه شود. او سپس با همراهی گروهی از عیاران دسته‌هایی از خوارج را شکست داد و نیز عده‌ای از آنان را با خود همراه کرد. او بر اوضاع سیستان مسلط شد و سپس [[هرات]] و [[کابل]] را تصرف کرد.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۳۷۱.</ref> یعقوب با تصرف این مناطق هدایایی برای خلیفه عباسی فرستاد و به این ترتیب خود را به عنوان یکی از فرماندهان مرزهای اسلامی مطرح ساخت.