Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوانسالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{پانویس|۲}}' به '{{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
ه) وجود آیات محکم در همه کتابهای آسمانی،(ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ۳۵۳.) یا پذیرش این آیات از سوی همه پیروان ادیان الهی،(ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۹ق، ج ۱، ص ۳۵۳.) دلیل این نامگذاری است. </ref> | ه) وجود آیات محکم در همه کتابهای آسمانی،(ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ۳۵۳.) یا پذیرش این آیات از سوی همه پیروان ادیان الهی،(ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۹ق، ج ۱، ص ۳۵۳.) دلیل این نامگذاری است. </ref> | ||
۲. '''[[لوح محفوظ]]''': آیه ۳۹ [[سوره رعد]] خبر میدهد اُمّالکتاب نزد [[خداوند]] است{{ | ۲. '''[[لوح محفوظ]]''': آیه ۳۹ [[سوره رعد]] خبر میدهد اُمّالکتاب نزد [[خداوند]] است{{یاد| «یمحوا اللّهُ ما یشاءُ ویثبِتُ و عِندَهام الکِتب : خدا آنچه را خواهد از میان میبرد و [یا] بر جای و استوار میدارد و مادر کتاب نزد اوست»}} و آیه ۴ [[سوره زخرف|سوره زُخرُف]] میگوید قرآن در اُمّ الکتاب نزد خداوند، بلندمرتبه و استوار است.{{یاد|«و اِنَّهُ فی اُمِّ الکِتبِ لَدَینا لَعَلی حَکیم».}} مفسران «اُمّالکتاب» را در این دو آیه به اصل و اساس کتاب معنا کرده و با استناد به آیات ۲۱ و ۲۲ [[سوره بروج]] «بَل هُوَ قُرءانٌ مَجید * فی لَوح مَحفوظ» مراد از امالکتاب را [[لوح محفوظ]] ـ که هیچگونه تغییر و تبدیل به آن راه ندارد ـ دانستهاند.<ref> زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۵۳۴؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص ۶۰؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۷ق، ج ۱۳، ص ۲۴۵.</ref> | ||
از مجموع دو آیه یاد شده (۳۹ رعد و۴ زخرف) برمیآید که اُمّالکتاب اوّلا نزد خدا است؛ ثانیاً از هرگونه تغییر، تحوّل و زوال مصون است و ثالثاً اندیشه و عقل بشری به آن راه ندارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج ۱۸، ص ۸۴.</ref> | از مجموع دو آیه یاد شده (۳۹ رعد و۴ زخرف) برمیآید که اُمّالکتاب اوّلا نزد خدا است؛ ثانیاً از هرگونه تغییر، تحوّل و زوال مصون است و ثالثاً اندیشه و عقل بشری به آن راه ندارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج ۱۸، ص ۸۴.</ref> |
ویرایش