Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوانسالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''صهیونیسم''' جنبش سیاسیِ طرفدار بازگشت یهودیان به [[فلسطین|سرزمین فلسطین]] و ایجاد کشور اسرائیل است. این جنبش در اواخر قرن نوزدهم توسط تئودور هرتسل بنیان نهاده شد و توانست با همکاری قدرتهای جهانی، در سال ۱۹۴۸م کشور اسرائیل را تأسیس کند. صهیونیستها با وجود اینکه حدود ۵ درصد از زمینهای فلسطینیان را خریده بودند، در زمان اعلام موجودیت ۷۷درصد از اراضی [[فلسطین]] را به تصرف خود درآوردند. علما و [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] در دورانهای مختلف بر علیه صهیونیسم و اشغال فلسطین موضع گرفتهاند. | '''صهیونیسم''' جنبش سیاسیِ طرفدار بازگشت یهودیان به [[فلسطین|سرزمین فلسطین]] و ایجاد کشور اسرائیل است. این جنبش در اواخر قرن نوزدهم توسط تئودور هرتسل بنیان نهاده شد و توانست با همکاری قدرتهای جهانی، در سال ۱۹۴۸م کشور اسرائیل را تأسیس کند. صهیونیستها با وجود اینکه حدود ۵ درصد از زمینهای فلسطینیان را خریده بودند، در زمان اعلام موجودیت ۷۷درصد از اراضی [[فلسطین]] را به تصرف خود درآوردند. علما و [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] در دورانهای مختلف بر علیه صهیونیسم و اشغال فلسطین موضع گرفتهاند. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
صهیونیسم، جنبشی سیاسی که تئودور هرتسل{{ | صهیونیسم، جنبشی سیاسی که تئودور هرتسل{{یاد|هرتسل دکترای حقوق از دانشگاه وین داشت و پس از مدتی وکالت به امر روزنامهنگاری پرداخت.(دایره المعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۴۵.) هرتسل در سال ۱۹۰۴م فوت و در وین [[دفن]] شد؛ اما در سال ۱۹۴۹م و پس از اعلام موجودیت اسرائیل، به قبری در قدس اشغالی انتقال یافت.(فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۲۶۱.)}} آنرا بنیان نهاد.<ref>دایره المعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۴۵.</ref> از اینرو هرتسل را پدر صهیونیسم دانستهاند.<ref>شیرودی، «مبانی سیاسی -اجتماعی صهیونیسم»، ص۱۲.</ref> او در سال ۱۸۹۵م در کتاب «دولت یهودی»، ایده تأسیس یک کشور مخصوص یهودیان را مطرح و در سال ۱۸۹۷م اندیشمندان و ثروتمندان یهودی را در شهر بال [[سوئیس]] گرد هم جمع کرد و از آنها خواست از ایده صهیونیسم حمایت کنند.<ref>دایره المعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۴۶.</ref> | ||
هرتسل هدف کنگره را گذاشتن سنگ بنای میهن [[یهود]] اعلام کرد.<ref>فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۲۵۷.</ref> این کنفرانس، زمینه فکری پیدایش یک دولت یهودی را فراهم کرد.<ref>فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۱۰.</ref> پس از کنفرانس ۱۸۹۷م تا سال ۱۹۰۵م، پنج کنفرانس صهیونیسم یهودی دیگر برگزار شد.<ref>طاهری آکردی، یهودیت، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۹.</ref> | هرتسل هدف کنگره را گذاشتن سنگ بنای میهن [[یهود]] اعلام کرد.<ref>فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۲۵۷.</ref> این کنفرانس، زمینه فکری پیدایش یک دولت یهودی را فراهم کرد.<ref>فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۱۰.</ref> پس از کنفرانس ۱۸۹۷م تا سال ۱۹۰۵م، پنج کنفرانس صهیونیسم یهودی دیگر برگزار شد.<ref>طاهری آکردی، یهودیت، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۹.</ref> | ||
=== اعلامیه بٰالْفُور=== | === اعلامیه بٰالْفُور=== | ||
آرتور جیمز بالفور به عنوان وزیر امور خارجه [[بریتانیا]] در نوامبر ۱۹۱۷م نامهای نوشت و در آن برای یهودیان داشتن یک وطن ملی در [[فلسطین]] را به رسمیت شناخت.<ref>سلطانشاهی، «صد سالگی اعلامیه بالفور»، ص۲۸۱-۲۸۲.</ref> این نامه خطاب به ادموند روچیلد {{ | آرتور جیمز بالفور به عنوان وزیر امور خارجه [[بریتانیا]] در نوامبر ۱۹۱۷م نامهای نوشت و در آن برای یهودیان داشتن یک وطن ملی در [[فلسطین]] را به رسمیت شناخت.<ref>سلطانشاهی، «صد سالگی اعلامیه بالفور»، ص۲۸۱-۲۸۲.</ref> این نامه خطاب به ادموند روچیلد {{یاد|روچیلد از ثروتمندان بریتانیا بود که از راه صرافی و بانکداری به ثروت رسید. او حمایتهای بسیاری از اسرائیل انجام داد و به «پدر اسکان یهودیان در فلسطین» مشهور شد. روچیلد گفته بود: «بدون من صهیونیستها هیچ کاری نمیتوانستند انجام دهند».<ref name=":0" />}} نوشته شده بود.<ref name=":0">شیرودی، «مبانی سیاسی اجتماعی صهیونیسم»، ص۱۳.</ref> | ||
[[بریتانیا|انگلستان]] براساس بیانیه بالفور موافقت خود را بر تأسیس یک حکومت مستقل یهودی در خاک فلسطین اعلام نمود.<ref>طاهری آکردی، یهودیت، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۹.</ref> این اعلامیه اولین گام عملی برای تشکیل رژیم صهیونیستی بود.<ref>فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۹.</ref> | [[بریتانیا|انگلستان]] براساس بیانیه بالفور موافقت خود را بر تأسیس یک حکومت مستقل یهودی در خاک فلسطین اعلام نمود.<ref>طاهری آکردی، یهودیت، ۱۳۹۰ش، ص۱۰۹.</ref> این اعلامیه اولین گام عملی برای تشکیل رژیم صهیونیستی بود.<ref>فعالان سیاسی صهیونیست، ۱۳۸۹ش، ص۹.</ref> |
ویرایش