اصحاب عقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[رمضان]] [[سال نهم قمری]]، هنگامی که پیامبر از [[غزوه تبوک]] باز می‌گشت؛ گروهی از [[صحابه]] بر سر راه آن حضرت در گردنه کوهی کمین کرده و تصمیم داشتند حضرت را [[ترور]] کنند، آنان می‌خواستند شتر پیامبر را رَم دهند تا پیامبر از کوه پرتاب و کشته شود.<ref>طباطبایی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۳۹۱ق، ج۹، ص۳۲۶و۳۳۲.</ref> {{یادداشت|أن المنافقين كانوا أرادوا النبي صلى‌الله‌عليه‌وآله بسوء كالفتك به ومفاجأته بما يهلكه}}  

برخی مفسران نزول [[آیه]] ۷۴ [[سوره توبه]] «و هَمّوا بِما لَم ینالوا»{{یادداشت| یحْلِفُونَ بِاللَّهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ ینَالُوا ۚ وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ؛ به خدا سوگند می‌خورند که (در غیاب پیامبر، سخنان نادرست)نگفته‌اند؛ در حالی‌که قطعا سخنان کفرآمیز گفته‌اند؛ و پس از اسلام آوردنشان کافر شده‌اند و تصمیم (به کار خطرناکی)گرفتند که به آن نرسیدند. آنان به این دلیل (از پیامبر) انتقام می‌گیرند که خدا و رسولش آنان را به فضل خود بی‌نیاز ساختند.}} را در شأن اصحاب عقبه می‌دانند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۷۹.</ref> البته برخی روایات نزول این آیه را مربوط به ماجرای ترور پیامبر در [[سال دهم قمری]] و پس از [[حجة الوداع]] در گردنه هَرشا<ref>«هرشی» مانند کسری تلفظ می‌شود [یعنی هاء در آن مفتوح و پایان آن الف مقصوره است] (سمهودی، خلاصة الوفاء، ج۲، ص۷۵۴).</ref> می‌دانند؛ که ۱۴ تن از صحابه تصمیم گرفتند پیامبر را ترور کنند.<ref>قمی، تفسیر، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷۴.</ref>

[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] ماجرای اصحاب عقبه را در ذیل آیات ۶۴-۶۵ سوره توبه نیز آورده است.{{یادداشت| یحذَرُ المُنافِقونَ اَن تُنَزَّلَ عَلَیهِم سورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِما فی قُلوبِهِم... منافقان از اینکه سوره‌ای بر(علیه)آنان نازل شود می‌ترسند که آن‌ها را به آنچه که در دل‌هایشان دارند آگاه سازد.}}<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۷۰.</ref>