ربذه: تفاوت میان نسخه‌ها

ربذه نام مکان‌های مختلفی بوده{{یادداشت|ربذه در لغت به معنای سختی و شدت دانسته شده(زبیدی، تاج العروس، بیروت، ج۵، ص۳۶۷؛ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۲۴.) و به همین جهت ریسمان پشمی بر گردن شتر را نیز ربذه می‌گویند(حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴ق، ص۲۶۶.) و یا در مقابل به معنای سستی در کار نیز گفته شده است.(فراهیدی، کتاب العین، قم، ج۸، ص۱۸۳؛ ابن منظور، لسان العرب، بیروت، ج۳، ص۴۹۱.) از مکانی با نام ربذه در مرزهای روم یاد شده است.(حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴ق، ص۲۶۷)}} که مهم‌ترین آن‌ها روستایی<ref>زبیدی، تاج العروس، بیروت، ج۵، ص۳۶۷؛ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۲۴.</ref> از توابع [[مدینه]]<ref> حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴ق، ص۲۶۶.</ref> است. این مکان با فاصله چهار شب راه از مدینه<ref>فراهیدی، کتاب العین، قم، ج۸، ص۱۸۳؛ ابن منظور، لسان العرب، بیروت، ج۳، ص۴۹۱.</ref> و در سه فرسخی این شهر در مسیر [[مکه]] قرار داشته است.<ref>بغدادی، مراصد الإطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۰۱.</ref> برخی قدمت آن را به [[جاهلیت|زمان جاهلیت]] برمی‌گردانند<ref> حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴ق، ص۲۶۶.</ref> و بعد از [[اسلام]] از توقف‌گاه‌های حاجیان به شمار آمده است.<ref>اسکندری، الأمکنة، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۵۰۰؛ هروی، الإشارات، ۱۴۲۳ق، ص۷۴؛ بغدادی، مراصد الإطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۰۱؛ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۲۴.</ref>