سنائی غزنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس            =

}}

==جایگاه==

سنائی را در کنار [[فریدالدین عطار نیشابوری]] و [[مولوی|جلال‌الدین محمد بلخی]]، یکی از سه شاعر بزرگ اهل [[تصوف]] و نخستینِ آنان به شمار می‌آورند.<ref>براون، تاریخ الأدب فی إیران، ۱۴۲۴ق، ص۳۹۵.</ref> گفته‌اند سنائی نخستین شاعری است که مضامین و اصطلاحات [[عرفان]] و تصوف را در قالب شعر درآورده است.<ref>سنائی غزنوی، حدیقة الحقیقة، ۱۳۷۴ش، مقدمه ناشر، ص کج.</ref><br />

کتاب حدیقة الحقیقة وی را نشان‌دهنده تبحرش در علوم ادبی، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]،‌ [[حدیث]]، [[فقه]]، [[حکمت]]، عرفان، منطق، [[علم کلام|کلام]]، تاریخ،‌ طب و [[نجوم]] می‌دانند.<ref>سنائی غزنوی، حدیقة الحقیقة، تهران، ۱۳۷۴ش، مقدمه ناشر، ص که.</ref> مولوی در کتاب مثنوی معنوی از او با عناوین «حکیم» و «حکیم غزنوی» یاد کرده است.<ref>سنائی غزنوی، حدیقة الحقیقة، ۱۳۷۴ش، مقدمه ناشر، ص‌ کد.</ref>

==مذهب==