حذیفة بن یمان: تفاوت میان نسخه‌ها

| مدفن = مدائن

| نقش‌های برجسته    = صحابی، راوی، [[صاحب سر|صاحب سِرّ]] پیامبر (ص)، از ارکان اربعه اصحاب [[امام علی (ع)]]، فرمانده سپاه در جنگ نهاوند، والی مدائن

'''حُذَیفة بن یمان'''،  [[صحابه|صحابی]]  و [[صاحب سر|صاحب سرّ]] [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و از نخستین [[اسلام|اسلام‌آورندگان]] که در بسیاری از [[غزوه|جنگ‌های صدر اسلام]] پیامبر(ص) را همراهی کرد. وی از اصحاب و [[شیعه|شیعیان]] خاص [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] بود. در برخی از [[حدیث|روایات]] به عنوان یکی از [[ارکان اربعه|ارکان چهارگانه]] صحابی امام علی (ع) از او یاد شده است.

از حذیفه روایاتی در‌ شأن و منزلت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] نقل کرده‌اند. وی در [[فتوحات]] دوره [[خلفای سه‌گانه|خلفا]] از جمله جنگ نهاوند شرکت کرد. او از راویان [[حدیث غدیر]] است.

او در [[خلافت]] [[عمر بن خطاب|عمر]]، والی [[مدائن]] شد که در زمان عثمان نیز همانجا بود و در زمان خلافت علی(ع) رحلت کرد.<ref>ابن حجر عسقلاني، الإصابة، ۱۴۱۵ق٬ ج۲، ص۳۹</ref>

وی در میان [[اصحاب حضرت علی(ع)]]، یکی از ارکان چهارگانه یاد شده است.<ref> طوسی، ۱۴۱۵ق٬ رجال الطوسی، ص۶۰ ؛ کشی٬اختیار معرفةالرجال،۱۳۴۸ق٬ ص ۶ـ۷</ref> در خبری، حذیفه را در زمره هفت‌تنی دانسته که به‌سبب ایشان، عنایت‌های خدا بر مردم ارزانی می‌شده است و همانها با وصیت خود [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا(س)]] در [[نماز]] بر پیکر و خاک‌سپاری او حضور داشته‌اند. <ref>نوری٬ مستدرك‏ الوسائل٬ ۱۴۰۸ق٬ ج۲ ٬ ص۱۸</ref>

از او روایاتی در‌ [[فضایل امام علی(ع)|شأن و منزلت امام علی(ع)]]<ref> رجوع کنید به مفید، ج ۱، ص۹۱</ref> و [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت]] رسول خدا(ص)<ref> رجوع کنید به اربلی، کشف‌ الغمه فی معرفةالائمة،۱۴۰۵ق٬ ج۲، ص۹۵، ۲۱۹</ref> نقل شده است.

حذیفه در سال ۳۶ در [[مدائن]] درگذشت. <ref>ابن‌عبدالبرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲ق٬ ج۱ ٬ ص۳۳۵</ref> اما برخی گزارش ها در مورد رسیدن خبر شهادت [[عمار]] به او٬ حکایت از زنده بودن وی در [[ماه صفر]] سال ۳۷ دارد.<ref> شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۶۲ش٬ ص۴۹۰؛ فتال نیشابوری، ۱۳۸۶ق٬ ج ۲، ص۲۸۶</ref>

حذیفه بن یمان از راویان حدیث غدیر از [[رسول اکرم(ص)]] است. [[علامه امینی]] نام و مشخصات ۱۱۰ [[صحابی]] راوی حدیث غدیر را مشخص کرده که یکی از آنان، حذیفه است.<ref>امینی، الغدير فى الكتاب و السنه و الادب٬ ج۱ ٬ ص۷۱</ref>

ابن خلدون به نقل از ''سنن ابو داود'' آورده است که [[اسامه بن زید]] از ابن لقیطه و او از پدرش نقل می‌کند که حذیفه بن یمان گفت: به خدا سوگند نمی‌دانم آيا يارانم فراموش كرده‏‌اند يا خود را به فراموشى می‌زنند؟ به خداى سوگند پيامبر(ص) نام هيچ امیر گروهى را فرونگذاشت تا آن امیری که هنگام انقضاى دنيا می‌آید و همراهان او به سيصد و بيشتر می‌رسند٬ جز اينكه نام خود و نام پدر و قبيله‏‌اش را به ما باز گفت.<ref>ابن خلدون٬ ديوان المبتدأ و الخبر٬ ۱۴۰۸ق٬ ج۱ ٬ ص۴۱۴۳۱</ref>

حذیفه نقل کرده است روزی از پشت سر پیامبر می‌رفتم که حالتی خاص به او روی داد. لحظاتی بعد از من پرسد آیا متوجه حال من شدی؟ عرض کردم بلی. فرمود: فرشته ای از خداوند اذن خواسته نزد من آمد تا برایم سلام کند و بشارتم دهد که [[حسن(ع)|حسن]] و [[حسین(ع)|حسین]] دو سرور جوانان بهشت هستند و [[فاطمه(س)|فاطمه]] سیده اهل جنت است.<ref>البيهقى٬ دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة، ۱۴۰۵ق٬ ج۷ ٬ ص۷۸</ref>

* '''[[سعد بن حذیفة بن یمان|سعد]]'''؛ او به توصیه پدر با علی بیعت کرد<ref>ابن‌عبدالبرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲ق٬ ج۱ ٬ ص۳۳۵</ref> و در رکاب آن حضرت در [[جنگ صفین|جنگ صفّین]] به شهادت رسید.<ref> مروج الذهب٬ ۱۴۰۹ق٬ ج ۲، ص ۳۸۳ ؛ ابن‌ عبد البرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲ق٬ ج۱ ٬ ص۳۳۵</ref> برخی نیز گفته‌اند او در مدائن بود که [[سلیمان بن صرد]] بدو نامه نوشت و خواست به آنها ملحق شود. سعد پذیرفت لیکن قبل از آن که با یارانش به آنها برسد٬ شکست خورده بودند لذا سعد از میانه راه بازگشت.<ref>ابن كثير الدمشقى٬ البداية و النهاية، ۱۴۰۷ق٬ ج۸ ٬ ص۲۴۷</ref> بعدها [[مختار بن ابوعبید ثقفی|مختار]] او را والی '''[[حلوان|حُلوان]]''' نمود و به جنگ اکراد و ایمن ساختن راه‌ها فرستاد.<ref>ابن خلدون٬ ديوان المبتدأ و الخبر٬ ۱۴۰۸ق٬ ج۳ ٬ ص۳۱</ref>  

*[[صفوان بن حذیفه|'''صفوان''']]؛ او نیز در سپاه حضرت علی در [[جنگ صفین|جنگ صفّین]] بود و به شهادت رسید.<ref> مسعودی٬ مروج الذهب٬ ۱۴۰۹ق٬ ج۲، ص ۳۸۳ ؛ ابن‌عبدالبرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲ق٬ ج۱ ٬ ص۳۳۵</ref>  

برخی به جای صفوان٬ از عمران نام برده‌اند که از تابعان بود و از یاران مختار. بعد از [[مختار ثقفی|مختار]]٬ [[مصعب بن زبیر|مصعب]] او را کشت.<ref> الزركلى٬ الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و  المستعربين و المستشرقين، ۱۹۸۹م٬ ج۵ ٬ ص۷۰ </ref>

فرزندزادگان حذیفه تا [[قرن سوم]] [[هجری قمری]] در مدائن برجای بودند.<ref> ابن‌سعد،الطبقات الکبری، ج ۷، ص۳۱۷.</ref>

هادی الجبوری تولیت مقبره [[سلمان فارسی]] در مصاحبه‌ای چنین می‌گوید: «حذیفه ابتدا در فاصله دو کیلومتری سلمان و در کنار رودخانه دجله دفن شده بود. در سال ۱۹۳۱ میلادی آب رودخانه دجله به قبر وی نزدیک شد، به همین دلیل آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]] دستور دادند که جسد وی منتقل شود. هنگامی که قبر باز شد مشاهد گردید که جسد وی پس از سیزده قرن هم‌چنان سالم است.»<ref>[http://shafaqna.com/persian/services/islam-world/item/14174-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D9%82%D8%A8%D8%B1%D9%87-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%BE%DB%8C%DA%A9%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%85-%D8%AD%D8%B0%DB%8C%D9%81%D9%87-%D9%88-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%B5%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%85%DB%8C-%DA%AF%D9%88%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%86%D8%B2%D9%84%D8%AA-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%87%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%B3-%DA%A9%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%85%D9%88%D8%AF%D9%86%D8%AF-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%A7-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D8%A8%DB%8C%D8%AA%D8%B9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA تولیت مقبره سلمان فارسی از سلمان و پیکر سالم حذیفه و عبدالله جابر انصاری می گوید]</ref>