کمیت بن زید اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
←قصیدۀ عینیه د ر باره غدیر
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{ب|وَلَكِنَّ الرِّجَالَ تَبَایَعُوهَا| | {{ب|وَلَكِنَّ الرِّجَالَ تَبَایَعُوهَا| | ||
فَلَمْ أرَمِثْلَهَا خَطَراً مَبِیعَا}}{{پایان شعر}} | فَلَمْ أرَمِثْلَهَا خَطَراً مَبِیعَا}}{{پایان شعر}} | ||
۱- «و در روزی كه از درخت سایبان درست كردند؛ از درختان غدیر خم؛ رسول خدا (ص) ولایت علی بن ابیطالب (ع) را بر مردم آشكارا نمود، اگر مورد قبول واقع می شد و پیروی | ۱- «و در روزی كه از درخت سایبان درست كردند؛ از درختان غدیر خم؛ رسول خدا (ص) ولایت [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابیطالب (ع)]] را بر مردم آشكارا نمود، اگر مورد قبول واقع می شد و پیروی می‌شد. | ||
۲_ اما | ۲_ اما مردانِ از قوم، آن ولایت را مبایعه كردند، و به داد و ستم و خرید و فروش آن پرداختند؛ و من هیچگاه ندیده‌ام امر خطیر و بزرگی همانند [[ولایت]]، مورد مبایعه قرار گیرد؛ و فروخته واقع شود. | ||
۳_ و من لعنت و تبرّی خود را بدین مبایعه | ۳_ و من لعنت و تبرّی خود را بدین مبایعه نمی‌رسانم؛ و لی اوّلِ آن مردان با این مبایعه كار زشتی انجام داد. | ||
۴_ و بدین عمل، | ۴_ و بدین عمل، نزدیک‌ترینِ آنها به عدالت، به سوی جور و ستم كشیده شد، و نگهبان‌ترینِ آنها، خراب كننده و ضایع كننده شد. | ||
۵_ امر و فرمان و رهبرشان علی را گم كردند و ضایع نمودند پس گمراه شدند؛ امر آن كسی را كه در حوادث جهان از همه افراد سعه و گشایشش بیش‌تر و استوارتر و محكم‌تر بود. | ۵_ امر و فرمان و رهبرشان علی را گم كردند و ضایع نمودند پس گمراه شدند؛ امر آن كسی را كه در حوادث جهان از همه افراد سعه و گشایشش بیش‌تر و استوارتر و محكم‌تر بود. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
۶_ حقّ او را عمداً به مرحله نسیان سپردند، و بر او ستم كردند، بدون آنكه قصاص و خونی از او طلب داشته باشند؛ با آنكه او رئیس و سرپرست و قیّم ایشان بود. | ۶_ حقّ او را عمداً به مرحله نسیان سپردند، و بر او ستم كردند، بدون آنكه قصاص و خونی از او طلب داشته باشند؛ با آنكه او رئیس و سرپرست و قیّم ایشان بود. | ||
۷_ پس بگو به بنی امیه هر جا كه باشند _ و اگرچه از شمشیر آبدار و برهنه ایشان بترسی، و از قطعه قطعه شدن بیم داشته | ۷_ پس بگو به بنی امیه هر جا كه باشند _ و اگرچه از شمشیر آبدار و برهنه ایشان بترسی، و از قطعه قطعه شدن بیم داشته باشی_ : | ||
۸_ ای، افّ باد بر آن روزگاری كه من در آن بوده باشم و مطیع و منقاد شما باشم و از نبرد و كارزار با شما احساس ثقل و سنگینی بنمایم. | ۸_ ای، افّ باد بر آن روزگاری كه من در آن بوده باشم و مطیع و منقاد شما باشم و از نبرد و كارزار با شما احساس ثقل و سنگینی بنمایم. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
۹_ خداوند گرسنه گرداند كسی را كه شما سیر كرده‌اید! و سیر كند كسی را كه از جور و ستم شما گرسنه شده است! | ۹_ خداوند گرسنه گرداند كسی را كه شما سیر كرده‌اید! و سیر كند كسی را كه از جور و ستم شما گرسنه شده است! | ||
۱۰ و ۱۱ _ و پیوسته آن فرد از امت خود را كه سیاست مردم را در دست گرفته، و هتّاک | ۱۰ و ۱۱ _ و پیوسته آن فرد از امت خود را (كه سیاست مردم را در دست گرفته، و هتّاک و منعزل از مقامی است كه عهده دار شده است، | ||
در صورتی كه سیاست او مورد پسند مردم باشد،) لعنت می فرستد، و ندای دور باش می زند، آن مرد هاشمی كه همچون باران بهاری برای امّت خود حیات بخش است. | |||
۱۲_ آن هاشمی كه همچون شیر نر در معرکه ها و میادین نبرد بدون سقوط و اضطراب، برای بر پا داشتن مردم جهان نیرومند و تواناست. | ۱۲_ آن هاشمی كه همچون شیر نر در معرکه ها و میادین نبرد بدون سقوط و اضطراب، برای بر پا داشتن مردم جهان نیرومند و تواناست. | ||
۱۳_ و پیوسته امور امّت را بر پا می دارد، و از حریم امّت دفاع | ۱۳_ و پیوسته امور امّت را بر پا می دارد، و از حریم امّت دفاع می‌كند، و همواره زمین‌های خشک و غیر قابل کشتِ امّت را به زمین‌های آباد و پر بهره معنوی و حیاتی در می‌آورد». | ||
===قصیدۀ میمیه=== | ===قصیدۀ میمیه=== | ||