کمیت بن زید اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
←قصیدۀ عینیه د ر باره غدیر
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{ب|وَلَكِنَّ الرِّجَالَ تَبَایَعُوهَا| | {{ب|وَلَكِنَّ الرِّجَالَ تَبَایَعُوهَا| | ||
فَلَمْ أرَمِثْلَهَا خَطَراً مَبِیعَا}}{{پایان شعر}} | فَلَمْ أرَمِثْلَهَا خَطَراً مَبِیعَا}}{{پایان شعر}} | ||
۱- «و در روزی كه از درخت سایبان درست كردند؛ از درختان غدیر خم؛ رسول خدا (ص) ولایت علی بن ابیطالب (ع) را بر مردم آشكارا نمود، اگر مورد قبول واقع می شد و پیروی می شد. | |||
۲_ اما مردان از قوم، آن ولایت را مبایعه كردند، و به داد و ستم و خرید و فروش آن پرداختند؛ و من هیچگاه ندیده ام امر بزرگی همانند ولایت، مورد مبایعه قرار گیرد؛ و فروخته واقع شود. | |||
۳_ و من لعنت و تبرّی خود را بدین مبایعه نمی رسانم؛ و لی اوّل آن مردان با این مبایعه كار زشتی انجام داد. | |||
۴_ و بدین عمل، نزدیكترین آنها به عدالت به سوی جور و ستم كشیده شد، و نگهبان ترین آنها، خراب كننده و ضایع كننده شد. | |||
۵_ امر و فرمان و رهبرشان علی را گم كردند و ضایع نمودند پس گمراه شدند؛ امر آن كسی را كه در حوادث جهان از همه افراد سعه و گشایشش بیش‌تر و استوارتر و محكم‌تر بود. | |||
۶_ حقّ او را عمداً به مرحله نسیان سپردند، و بر او ستم كردند، بدون آنكه قصاص و خونی از او طلب داشته باشند؛ با آنكه او رئیس و سرپرست و قیّم ایشان بود. | |||
۷_ پس بگو به بنی امیه هر جا كه باشند _ و اگرچه از شمشیر آبدار و برهنه ایشان بترسی، و از قطعه قطعه شدن بیم داشته باشی! _: | |||
۸_ ای، افّ باد بر آن روزگاری كه من در آن بوده باشم و مطیع و منقاد شما باشم و از نبرد و كارزار با شما احساس ثقل و سنگینی بنمایم. | |||
۹_ خداوند گرسنه گرداند كسی را كه شما سیر كرده‌اید! و سیر كند كسی را كه از جور و ستم شما گرسنه شده است! | |||
۱۰ و ۱۱ _ و پیوسته آن فرد از امت خود را كه سیاست مردم را در دست گرفته، و هتّاک و خبیت و منعزل از مقامی است كه عهده دار شده است، | |||
۱۱- در صورتی كه سیاست او مورد پسند مردم باشد، لعنت می فرستد، و ندای دور باش می زند، آن مرد هاشمی كه همچون باران بهاری برای امّت خود حیات بخش است. | |||
۱۲_ آن هاشمی كه همچون شیر نر در معرکه ها و میادین نبرد بدون سقوط و اضطراب، برای بر پا داشتن مردم جهان نیرومند و تواناست. | |||
۱۳_ و پیوسته امور امّت را بر پا می دارد، و از حریم امّت دفاع می كند، و همواره زمین‌های خشک و لم یزرع حیاتی امّت را به زمین‌های آباد و پر بهره معنوی و حیاتی در می آرود». | |||
===قصیدۀ میمیه=== | ===قصیدۀ میمیه=== | ||