confirmed، templateeditor
۱۰٬۹۰۲
ویرایش
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| تاریخ وفات/شهادت = پس از ۱۸۳ق | | تاریخ وفات/شهادت = پس از [[سال ۱۸۳ق]] | ||
| شهر وفات/شهادت = | | شهر وفات/شهادت = | ||
| نحوه وفات/شهادت = | | نحوه وفات/شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| از یاران = از [[امام علی | | از یاران = از [[امام علی(ع)]] تا [[امام رضا(ع)]] | ||
| فعالیتهای اجتماعی = راوی | | فعالیتهای اجتماعی = راوی | ||
}} | }} | ||
'''حَبابه والِـبیه''' از بانوان راوی [[حدیث]] [[شیعه]] از زمان [[امام علی | '''حَبابه والِـبیه''' از بانوان راوی [[حدیث]] [[شیعه]] از زمان [[امام علی(ع)]] تا [[امام رضا(ع)]] که معجزاتی از [[ائمه اطهار(ع)]] درباره وی رخ داده است. | ||
وی یکی از سه زنی است که [[صاحبة الحصاة|صاحبةالحَصاة]] (صاحب سنگریزه) نامیدهاند؛ طبق روایتی وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد که جای مُهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و حضرت توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد امام مفترض الطاعه است. حبابه در زمان امام رضا (ع) از دنیا رفت و ایشان لباس خود را [[کفن]] او کرد و بر او [[نماز میت|نماز]] گزارد. | وی یکی از سه زنی است که [[صاحبة الحصاة|صاحبةالحَصاة]] (صاحب سنگریزه) نامیدهاند؛ طبق روایتی وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد که جای مُهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و حضرت توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد امام مفترض الطاعه است. حبابه در زمان امام رضا (ع) از دنیا رفت و ایشان لباس خود را [[کفن]] او کرد و بر او [[نماز میت|نماز]] گزارد. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==بانوی راوی== | ==بانوی راوی== | ||
[[ابن ماکولا]]<ref>ج۲، ص۳۷۲.</ref> او را از راویان [[امام علی]] (ع) دانسته و [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] در [[کتاب من لایحضره الفقیه]]<ref>ج۴، ص۲۹۸.</ref> [[حدیث|حدیثی]] فقهی به روایت حبابه از امام (ع) آورده است. رجال شناسان [[شیعه]] نام یا کنیه او را ذیل راویان [[امام حسن | [[ابن ماکولا]]<ref>ج۲، ص۳۷۲.</ref> او را از راویان [[امام علی]] (ع) دانسته و [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] در [[کتاب من لایحضره الفقیه]]<ref>ج۴، ص۲۹۸.</ref> [[حدیث|حدیثی]] فقهی به روایت حبابه از امام (ع) آورده است. رجال شناسان [[شیعه]] نام یا کنیه او را ذیل راویان [[امام حسن (ع)]] تا [[امام باقر(ع)]] آوردهاند.<ref>برقی، ص۶۲؛ کشی، ص۱۱۴ـ ۱۱۵ ؛ طوسی، ۱۴۱۵، ص۹۴، ۱۵۱؛ ابن داوود حلّی، ص۶۹.</ref> | ||
==درخواست نشانه از امام علی (ع)== | ==درخواست نشانه از امام علی (ع)== | ||
بنابر روایتی در [[الکافی|کافی]]<ref>کافی، ج۱، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷.</ref> وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد و جای مهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و امیرالمؤمنین توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد [[امام مفترض الطاعه]] است. | بنابر روایتی در [[الکافی|کافی]]<ref>کافی، ج۱، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷.</ref> وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد و جای مهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و امیرالمؤمنین توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد [[امام مفترض الطاعه]] است. | ||
از آن پس حبابه آن سنگ را نزد یکایک ائمه تا [[امام رضا | از آن پس حبابه آن سنگ را نزد یکایک ائمه تا [[امام رضا(ع)]] میبرد و آنان، آن را مهر میزدند. این مطلب در منابع دیگر با همان سند و متن نقل شده است.<ref>ابن بابویه، ۱۳۶۳ش، ص۵۳۶ـ ۵۳۷ ؛ طبرسی، ج۱، ص۴۰۸ ـ ۴۰۹ ؛ ابن حمزه، ص۱۴۰ـ ۱۴۱.</ref> | ||
==معجزات پیرامون حبابه== | ==معجزات پیرامون حبابه== | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
*شفا یافتن مرض بَرَص وی به دست [[امام حسین]] (ع)<ref>صفار قمی، ص۲۷۱ ؛ کشی، ص۱۱۵.</ref> | *شفا یافتن مرض بَرَص وی به دست [[امام حسین]] (ع)<ref>صفار قمی، ص۲۷۱ ؛ کشی، ص۱۱۵.</ref> | ||
*جوان شدن وی در ۱۱۳ سالگی با اشاره [[امام سجاد | *جوان شدن وی در ۱۱۳ سالگی با اشاره [[امام سجاد(ع)]] <ref>ابن بابویه، ۱۳۶۳ش، ص۵۳۷؛ ابن حمزه، ص۱۵۱؛ ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۳۵.</ref> | ||
*سیاه شدن موی سپید سرش با دعای [[امام باقر | *سیاه شدن موی سپید سرش با دعای [[امام باقر(ع)]]<ref>صفارقمی، ص۲۷۰ ؛ خصیبی، ص۲۴۰؛ قطب راوندی، ج۱، ص۲۷۳.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
حبابه زمان [[امام علی | حبابه زمان [[امام علی(ع)]] تا [[امام رضا(ع)]] را درک کرده و نه ماه پس از دیدار با امام رضا (ع) درگذشته است. بعد از وفات حبابه والبیه، امام رضا (ع) لباس خود را [[کفن]] او کرد و بر او نماز گزارد.<ref>طوسی، ص۷۵.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبة (شیخ طوسی)|کتاب الغیبة]]، عمر او را حدود دویست و سی سال ذکر کرده است.<ref>ریاحین الشریعه در ترجمه بانوان دانشمند شیعه، ج ۴، ص۱۳۸.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |