نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

*محروم ماندن از [[شفاعت|شفاعت اهل‌بیت]]:<ref>شیخ صدوق من لایحضره الفقیه،‌۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> بنا بر روایتی که ابوبصیر نقل کرده است، [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] زمانی که در حال [[احتضار]] بود بستگان خود را فراخواند و گفت: «شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌رسد.»<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۴۸۴.</ref>

| گفتن [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم الله]] اول [[سوره]]|| جزو سوره است و گفتنش واجب. || نگفتن آن، مستحب است. || جزو سوره است و گفتنش واجب. || نگفتنش جایز است.|| جزو سوره است و گفتنش واجب.<ref> مغنیه، الفقه علی المذاهب الخمسة، ۱۴۲۱ق، ج‌۱، ص۱۱۰.</ref>

| [[جهر|جَهر]] و [[اخفات]] (بلند و آرام خواندند برخی اجزای نماز) || جهر در نماز صبح، مغرب و عشاء، و اخفات در ظهر و عصر واجب است. ||جهر در نماز صبح، مغرب و عشاء، مستحب است. || جهر در نماز صبح، مغرب و عشاء، و اخفات در ظهر و عصر واجب است. || جهر و اخفات در هیچ‌یک از نمازها، واجب یا مستحب نیست.|| جهر در نماز صبح و مغرب و عشاء لازم است.<ref> مغنیه، الفقه علی المذاهب الخمسة، ۱۴۲۱ق، ج‌۱، ص۱۱۰.</ref>

| [[رکوع]] و [[طمأنینه]] || خم شدن به میزانی که دست به زانوها برسد لازم  و طمأنینه در رکوع واجب است. || خم شدن به میزانی که دست به زانوها برسد لازم و طمأنینه در رکوع واجب است. || خم شدن به میزانی که دست به زانوها برسد لازم است و طمأنینه در رکوع واجب است. || صِرف خم شدن کفایت می‌کند و طمأنینه لازم نیست.|| خم شدن به میزانی که دست به زانوها برسد لازم و طمأنینه در رکوع واجب است.<ref>مغنیه، الفقه علی المذاهب الخمسة، ۱۴۲۱ق، ج‌۱، ص۱۱۱.</ref>

|[[تشهد]] ||وسط و انتهای نماز واجب است. ||وسط و انتهای نماز، مستحب است. ||وسط نماز، مستحب و انتهای نماز واجب است. || تشهد وسط و انتهای نماز، مستحب است. ||تشهد وسط و انتهای نماز واجب است.<ref>مغنیه، الفقه علی المذاهب الخمسة، ۱۴۲۱ق، ج‌۱، ص۱۱۲و۱۱۳.</ref>