استطاعت (حج): تفاوت میان نسخه‌ها

==معنای فقهی==

استطاعت درخصوص [[حج]] به‌معنای توانایی انسان برای رفتن به [[مکه]] و انجام‌دادن اعمال حج است. مراد از توانایی، تواناییِ عقلی نیست؛ یعنی این‌گونه نیست که حتی اگر کسی بتواند با مشقت به حج برود، استطاعت داشته باشد؛ بلکه منظور از آن، تواناییِ شرعی است؛ یعنی برخورداری از شرایطی که در [[فقه]] برای وجوب حج بیان می‌شود.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۴۵۷.</ref> به کسی که استطاعت داشته باشد، مُستَطیع می‌گویند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شهید ثانی، الروضة البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۶۱؛ نجفی، جواهرالکلام، ج۱۷، ص۲۲۳؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۱۸۵.</ref>

==لزوم استطاعت برای واجب‌شدن حج==