ستون توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی اعتقاد دارند ماجرای ابولبابه در جنگ تبوک رخ داده است که او از فرمان پیامبر(ص) در جنگ تبوک تخلّف کرد. این روایت می‌گوید ابولبابه پس از آن پشیمان شد، و خود را با ریسمانی به ستون مسجد بست و [[سوگند|قسم]] یاد کرد که چیزی نخورد و نیاشامد، مگر آن که خداوند توبه او را بپذیرد، یا بمیرد. پس از هفت روز سپس خداوند از او گذشت. و پیامبر(ص) او را از آن ستون باز کردند، و بشارت دادند که خداوند او را بخشوده‌ است.<ref>گلپایگانی، آداب و احکام حج، ۱۴۱۳ق، ۵۵۹ تا ۵۶۱.</ref> گفته‌اند شأن نزول آیه ۱۰۲ سوره توبه درباره کسانی است که از حضور در جنگ تبوک خودداری کردند و ابولبابه یکی از آنها بود.<ref>ميبدى، كشف الاسرار و عدة الابرار، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۰۷.

عده‌ای از مفسران شأن نزول [[آیه ۱۰۲ سوره توبه]] را دربارهٔ داستان ابولبابه انصاری می‌دانند. [[ابو حمزه ثمالى]] می‌گويد سه نفر از [[انصار]] به‌ نام‌هاى ابولبابه بن‏ عبد المنذر، و ثعلبة وديعة، و اوس بن حذام از رفتن با پیامبر(ص) به تبوك خوددارى و تخلف كردند، و چون آياتى را كه درباره متخلفين از آن حضرت نازل شد شنيدند، پشیمان شدند و خود را به ستون‌هاى مسجد مدينه بستند. از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] روايت شده كه گفته است اين آيه درباره ابولبابه نازل شد. و [[زهری|زُهرى]] از فقیهان و محدثان [[قرن دوم هجری]] نیز گفته است که آيه درباره خصوص ابولبابه نازل شد كه در جنگ تبوك از رفتن با پیامبر(ص) خوددارى كرد.<ref>طبرسى، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۰۱.