ابوعبدالرحمن سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها
←زندگی‌نامه
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
وی در زمان حیات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] متولد شد و در دوران امارت [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج بن یوسف]] و بنا به نقلی در زمان حکومت [[بشر بن مروان]]، در [[عراق]] در [[سال ۷۴ هجری قمری]] وفات یافت. | وی در زمان حیات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] متولد شد و در دوران امارت [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج بن یوسف]] و بنا به نقلی در زمان حکومت [[بشر بن مروان]]، در [[عراق]] در [[سال ۷۴ هجری قمری]] وفات یافت. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
عبدالله بن حبیب بن رُبَیْعه ملقب به ابوعبدالرحمن سُلَّمی<ref>ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، مؤسسة الرسالة، ج۵، ص۱۸۳-۱۸۴.</ref> از اهالی کوفه و از [[تابعین]] و قاریان طبقه دوم بود.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> قاریان طبقه دوم گروهی از قاریان [[قرآن]] به شمار می‌رفتند که زمان حیات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را درک کرده بودند، ولی قرآن را از صحابه نخستین فراگرفته بودند.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> سُلَّمی پس از وفات [[عبدالله بن مسعود]] صحابی پیامبر، قاری کوفه شد و به‌مدت ۴۰ سال در [[مسجد کوفه]] به مردم قرآن آموخت.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷؛ ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> او در زمان خلافت [[عثمان بن عفان|عثمان]] | عبدالله بن حبیب بن رُبَیْعه ملقب به ابوعبدالرحمن سُلَّمی<ref>ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، مؤسسة الرسالة، ج۵، ص۱۸۳-۱۸۴.</ref> از اهالی کوفه و از [[تابعین]] و قاریان طبقه دوم بود.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> قاریان طبقه دوم گروهی از قاریان [[قرآن]] به شمار می‌رفتند که زمان حیات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را درک کرده بودند، ولی قرآن را از صحابه نخستین فراگرفته بودند.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> سُلَّمی پس از وفات [[عبدالله بن مسعود]] صحابی پیامبر، قاری کوفه شد و به‌مدت ۴۰ سال در [[مسجد کوفه]] به مردم قرآن آموخت.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷؛ ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> او در زمان خلافت [[عثمان بن عفان|عثمان]] و در دوران امارت [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج بن یوسف]] قاری بود<ref>شمس الدین الذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۸.</ref> و بنا به نقلی در زمان حکومت [[بشر بن مروان]]، در [[عراق]]،<ref>ابراهیم، ذیول تاریخ طبری، دار المعارف، ص۶۶۳.</ref> در [[سال ۷۴ هجری قمری]] وفات یافت.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰.</ref> | ||
==مذهب== | ==مذهب== | ||
[[برقی | [[احمد بن محمد بن خالد برقی|برقی]]، [[محدث]] و عالم رجالی شیعه [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم هجری]]، در کتاب [[رجال البرقی (کتاب)|رجالش]] و ابن قتیبه، تاریخ‌نگار حنبلی قرن نهم هجری، او را از اصحاب [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دانسته‌اند.<ref>برقی، رجال برقی، انتشارات دانشگاه تهران، ص۵؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۵۲۸.</ref> [[ابن حجر عسقلانی|ابن حَجَر عسقلانی]]، محدث و رجالی اهل‌سنت در قرن نهم هجری، به نقل از [[محمد بن عمر واقدی|واقدی]]، مورخ و سیره‌نویس [[قرن دوم هجری قمری|قرن دوم]] و سوم هجری، گفته است که او از همراهان امام علی(ع) در [[جنگ صفین]] بود، اما پس از جنگ، [[عثمانی مذهب|عثمانی]] شد.<ref>ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، مؤسسة الرسالة، ج۵، ص۱۸۴.</ref> [[ابراهیم بن محمد ثقفی کوفی|ابراهیم بن محمد ثقفی]]، مورخ شیعه در قرن سوم هجری، در کتاب [[الغارات (کتاب)|الغارات]] گفته است سُلَّمی از اصحاب امام علی(ع) بود که بر سر تقسیم عادلانه [[بیت المال|بیت‌المال]] با امام به مخالفت برخاست.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۶۷-۵۶۸.</ref> | ||
===وثاقت و اعتبار=== | ===وثاقت و اعتبار=== | ||
رجال‌شناسان، ابوعبدالرحمن سلمی را در [[علم قرائت|قرائت]]، [[ثقه]] و عظیم الشأن دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰؛ ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref> در [[حدیث]] نیز او را به عنوان یک راوی معتبر معرفی کرده‌اند و در سند احادیث گوناگون، روایت او از امام علی(ع)، ابن‌مسعود، [[حذیفة بن یمان]]، [[عمر بن خطاب]]، [[عثمان بن عفان]]، [[سعد بن ابی‌وقاص|سعد بن ابی وقاص]]، [[ابودرداء]] و [[ابوهریره]] دیده می‌شود.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/226746/ابوعبدالرحمن-سلمی «ابوعبدالرحمن سلمی»، سایت دایرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> برقی در کتاب رجالش گفته است که برخی راویان، سلمی را مورد طعن قرار داده و او را تضعیف کرده‌اند.<ref>برقی، رجال برقی، انتشارات دانشگاه تهران، ص۵.</ref> | رجال‌شناسان، ابوعبدالرحمن سلمی را در [[علم قرائت|قرائت]]، [[ثقه]] و عظیم الشأن دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰؛ ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref> در [[حدیث]] نیز او را به عنوان یک راوی معتبر معرفی کرده‌اند و در سند احادیث گوناگون، روایت او از امام علی(ع)، ابن‌مسعود، [[حذیفة بن یمان]]، [[عمر بن خطاب]]، [[عثمان بن عفان]]، [[سعد بن ابی‌وقاص|سعد بن ابی وقاص]]، [[ابودرداء]] و [[ابوهریره]] دیده می‌شود.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/226746/ابوعبدالرحمن-سلمی «ابوعبدالرحمن سلمی»، سایت دایرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> برقی در کتاب رجالش گفته است که برخی راویان، سلمی را مورد طعن قرار داده و او را تضعیف کرده‌اند.<ref>برقی، رجال برقی، انتشارات دانشگاه تهران، ص۵.</ref> | ||