Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در این که سُلَّمی قرائت قرآن را از کدام یک از [[صحابه]] اخذ کرد و به چه کسی عرضه نمود، اختلاف نظر است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۳؛ ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۳؛ معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> برخی گفتهاند که وی قرآن را از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]] و [[عبدالله بن مسعود]] فراگرفت و بر آنان عرضه نمود.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷.</ref> از برخی دیگر نقل شده که او قرآن را از امام علی(ع) آموخت و بر عثمان عرضه نمود.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷.</ref> همچنین گفته شده که قرآن را از عثمان اخذ نمود و بر امام علی(ع) عرضه کرد.<ref>ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> [[محمدهادی معرفت]] به نقل از ذهبی گفته است که سُلَّمی قرآن را از عبدالله بن مسعود گرفت و بر امام علی(ع) عرضه کرد.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> | در این که سُلَّمی قرائت قرآن را از کدام یک از [[صحابه]] اخذ کرد و به چه کسی عرضه نمود، اختلاف نظر است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۳؛ ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۳؛ معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> برخی گفتهاند که وی قرآن را از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]] و [[عبدالله بن مسعود]] فراگرفت و بر آنان عرضه نمود.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷.</ref> از برخی دیگر نقل شده که او قرآن را از امام علی(ع) آموخت و بر عثمان عرضه نمود.<ref>ذهبی، معرفه القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷.</ref> همچنین گفته شده که قرآن را از عثمان اخذ نمود و بر امام علی(ع) عرضه کرد.<ref>ابن جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> [[محمدهادی معرفت]] به نقل از ذهبی گفته است که سُلَّمی قرآن را از عبدالله بن مسعود گرفت و بر امام علی(ع) عرضه کرد.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> | ||
ابنمجاهد ([[سال ۲۴۵ هجری قمری|۲۴۵ق]]-[[سال ۳۲۴ هجری قمری|۳۲۴ق]])، قرائتشناس اهل [[بغداد]] و نخستین کسی که [[قاریان هفتگانه|قرائتهای هفتگانه]] را رسمیت بخشید، در کتاب «السبعة فی القرائات» در روایتی به نقل از خود سُلَّمی که در آن مشایخ قرائت خویش را نام میبرد، تنها نام عثمان، ابنمسعود و [[ابی بن کعب انصاری|اُبَیّ بن کَعب]] را ذکر کرده است.<ref>ابنمجاهد، السبعة فی القرائات، ۱۴۰۰ق، ص۶۹.</ref> برخی بر این نظرند که سلمی قرآن را از امام علی(ع) اخذ کرد و | ابنمجاهد ([[سال ۲۴۵ هجری قمری|۲۴۵ق]]-[[سال ۳۲۴ هجری قمری|۳۲۴ق]])، قرائتشناس اهل [[بغداد]] و نخستین کسی که [[قاریان هفتگانه|قرائتهای هفتگانه]] را رسمیت بخشید، در کتاب «السبعة فی القرائات» در روایتی به نقل از خود سُلَّمی که در آن مشایخ قرائت خویش را نام میبرد، تنها نام عثمان، ابنمسعود و [[ابی بن کعب انصاری|اُبَیّ بن کَعب]] را ذکر کرده است.<ref>ابنمجاهد، السبعة فی القرائات، ۱۴۰۰ق، ص۶۹.</ref> برخی بر این نظرند که سلمی قرآن را از امام علی(ع) اخذ کرد و همه آن را تنها بر او عرضه نمود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۴۳؛ ضباع، الإضائة فی بیان اصول القرائة، ۱۴۲۰ق، ص۷۲؛ جمل، المغنی فی علم التجوید بروایة حفص عن عاصم، مکتبة سمیر منصور، ص۴۶.</ref> | ||
==راویان قرائت سُلَّمی== | ==راویان قرائت سُلَّمی== |