پرش به محتوا

علی بن محمد سمری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
مستندسازی
imported>Kheradmand
(+ لینک)
جز (مستندسازی)
خط ۳۵: خط ۳۵:


== نیابت امام زمان(عج) ==
== نیابت امام زمان(عج) ==
{{جعبه نقل قول| عنوان = توقیع امام عصر به سمری|: «خداوند در وفات تو به برادرانت اجر عنایت فرماید. تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد. پس کارهایت را تمام کن و هیچکس را جانشین خود قرار نده؛ زیرا اکنون [[غیبت کبری|غیبت دوم]] آغاز شده و تا زمانی طولانی که خداوند اجازه فرماید، ظهوری نخواهد بود تا قلوب (مردم) از قساوت، و جهان از بی‌عدالتی مشحون گردد و کسانی به سوی هواداران (شیعیان) من آیند و مدعی شوند که مرا رؤیت کرده‌اند. لکن آگاه باش، هر کس قبل از قیام [[سفیانی]] و صیحه آسمانی ادعای رؤیت مرا کند، افترا زنندهٔ دروغگوست.»|تاریخ بایگانی|| منبع = صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۱۶.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
[[حسین بن روح|سومین نایب امام زمان(عج)]] وصیت کرد علی بن محمد سمری قائم‌مقام او در امر نیابت گردد.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۹۵.</ref> این انتخاب به دستور و تصریح شخص [[امام زمان(عج)]] صورت گرفته است. در این باره روایتی نیامده ولی [[احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی|طبرسی]] در کتاب «[[الاحتجاج علی اهل اللجاج|احتجاج]]» می‌نویسد: هیچ یک از اینان (نواب) بدین منصب بزرگ نرسید، مگر اینکه قبلاً از طرف صاحب الامر فرمان انتصاب آن‌ها صادر می‌گشت و شخص قبل از او، جانشین خود را معرفی می‌کرد.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۷۸.</ref>
[[حسین بن روح|سومین نایب امام زمان(عج)]] وصیت کرد علی بن محمد سمری قائم‌مقام او در امر نیابت گردد.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۹۵.</ref> این انتخاب به دستور و تصریح شخص [[امام زمان(عج)]] صورت گرفته است. در این باره روایتی نیامده ولی [[احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی|طبرسی]] در کتاب «[[الاحتجاج علی اهل اللجاج|احتجاج]]» می‌نویسد: هیچ یک از اینان (نواب) بدین منصب بزرگ نرسید، مگر اینکه قبلاً از طرف صاحب الامر فرمان انتصاب آن‌ها صادر می‌گشت و شخص قبل از او، جانشین خود را معرفی می‌کرد.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۷۸.</ref>


خط ۴۱: خط ۴۲:


دوران نیابت سمری، دوران ظلم و خونریزی بود و همین امر سبب شد فعالیت‌های او نسبت به دیگر نواب، مخفیانه‌تر باشد.<ref>غفارزاده، زندگانی نواب خاص امام زمان، ۱۳۷۵ش، ص۳۰۴.</ref> برخی از محققان، علت اصلی کوتاه‌بودن دوره نیابت او و حتی انقطاع و پایان‌یافتن دوره [[غیبت صغری]] را سخت‌گیری و خفقان بیش از حد‌ دستگاه [[عباسیان|عباسی]] در آن دوره می‌دانند.<ref>صدر، تاریخ الغیبه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref><ref>جباری، سازمان وکالت، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۸۰.</ref>
دوران نیابت سمری، دوران ظلم و خونریزی بود و همین امر سبب شد فعالیت‌های او نسبت به دیگر نواب، مخفیانه‌تر باشد.<ref>غفارزاده، زندگانی نواب خاص امام زمان، ۱۳۷۵ش، ص۳۰۴.</ref> برخی از محققان، علت اصلی کوتاه‌بودن دوره نیابت او و حتی انقطاع و پایان‌یافتن دوره [[غیبت صغری]] را سخت‌گیری و خفقان بیش از حد‌ دستگاه [[عباسیان|عباسی]] در آن دوره می‌دانند.<ref>صدر، تاریخ الغیبه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref><ref>جباری، سازمان وکالت، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۸۰.</ref>
{{جعبه نقل قول| عنوان = توقیع امام عصر به سمری|: «خداوند در وفات تو به برادرانت اجر عنایت فرماید. تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد. پس کارهایت را تمام کن و هیچکس را جانشین خود قرار نده؛ زیرا اکنون [[غیبت کبری|غیبت دوم]] آغاز شده و تا زمانی طولانی که خداوند اجازه فرماید، ظهوری نخواهد بود تا قلوب (مردم) از قساوت، و جهان از بی‌عدالتی مشحون گردد و کسانی به سوی هواداران (شیعیان) من آیند و مدعی شوند که مرا رؤیت کرده‌اند. لکن آگاه باش، هر کس قبل از قیام [[سفیانی]] و صیحه آسمانی ادعای رؤیت مرا کند، افترا زنندهٔ دروغگوست.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


=== توقیع امام زمان===
=== توقیع امام زمان===
خط ۶۸: خط ۶۷:
* جمعی از نویسندگان، ره‌توشه عتبات عالیات، تهران، مشعر، ۱۳۸۸ش.
* جمعی از نویسندگان، ره‌توشه عتبات عالیات، تهران، مشعر، ۱۳۸۸ش.
* صدر، سید محمد، تاریخ الغیبه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۱۲ق.
* صدر، سید محمد، تاریخ الغیبه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۱۲ق.
* صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۵ق.
* صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۵ق.
* صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۵ق.
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، اسوه، ۱۳۸۳ش.
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، اسوه، ۱۳۸۳ش.