Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
علی بن محمد سمری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←زندگی‌نامه
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جز (←دوران نیابت) |
جز (←زندگی‌نامه) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
در منابع سال تولد علی بن محمد سمری ذکر نشده است. کنیه او را ابوالحسن<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref> و لقب او را سَمَری، سَیمُری، سَیمَری و یا صیمَری گفته‌اند، ولی مشهور همان سَمَری است.<ref>صدر، تاریخ الغیبه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> | در منابع سال تولد علی بن محمد سمری ذکر نشده است. کنیه او را ابوالحسن<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref> و لقب او را سَمَری، سَیمُری، سَیمَری و یا صیمَری گفته‌اند، ولی مشهور همان سَمَری است.<ref>صدر، تاریخ الغیبه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> سَمَّر یا سُمَّر صیمر یکی از روستاهای [[بصره]] است که بستگان او در آن می‌زیسته‌اند.<ref>جباری، سازمان وکالت، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۷۹.</ref> | ||
===خاندان=== | ===خاندان=== | ||
علی بن محمد، از خاندانی متدین و [[شیعه]] بوده که در خدمتگزاری به امامان شیعه، شهرت زیادی داشته‌اند و همین اصالت خانوادگی او باعث شد که در مقام نیابت امام، با مخالفت چندانی روبه‌رو نشود.<ref>جاسم، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۰.</ref> [[یعقوبی]] معتقد است بسیاری از اعضای این خاندان در [[بصره]] املاک زیادی داشتند و نیمی از درآمد این املاک را [[وقف]] امام یازدهم(ع) کرده بودند. امام هر ساله درآمد آن را دریافت و با ایشان مکاتبه می‌کرد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۵۸۳ به نقل از اثبات الوصیه، ۱۴۲۶ق، ص۲۵۵.</ref> از دیگر بستگان سمری، علی بن محمد بن زیاد از وکلای امامین [[عسکریین]] بود که کتابی به نام «الاوصیاء» در اثبات امامت [[امام دوازدهم(ع)]] نوشت.<ref>جباری، سازمان وکالت، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۷۹.</ref> | علی بن محمد، از خاندانی متدین و [[شیعه]] بوده که در خدمتگزاری به امامان شیعه، شهرت زیادی داشته‌اند و همین اصالت خانوادگی او باعث شد که در مقام نیابت امام، با مخالفت چندانی روبه‌رو نشود.<ref>جاسم، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۰.</ref> [[یعقوبی]] معتقد است بسیاری از اعضای این خاندان در [[بصره]] املاک زیادی داشتند و نیمی از درآمد این املاک را [[وقف]] امام یازدهم(ع) کرده بودند. امام هر ساله درآمد آن را دریافت و با ایشان مکاتبه می‌کرد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۵۸۳ به نقل از اثبات الوصیه، ۱۴۲۶ق، ص۲۵۵.</ref> از دیگر بستگان سمری، علی بن محمد بن زیاد از وکلای امامین [[عسکریین]] بود که کتابی به نام «الاوصیاء» در اثبات امامت [[امام دوازدهم(ع)]] نوشت.<ref>جباری، سازمان وکالت، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۴۷۹.</ref> | ||