ما رأیت الا جمیلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بیان عبارت ما ر‌‌أیت الا جمیلا در آن مقطع، نشانه‌ای از عظمت روح، اخلاص و تسلیم حضرت زینب در برابر [[امتحان الهی]] قلمداد شده است.<ref>علوی علی‌آبادی، فاطمه سادات، «مارأیت الا جمیلا».</ref> عده‌ای به کار بردن این جمله توسط حضرت زینب(س) را نشانگر بعد عرفانی شخصیت او دانسته<ref>جمعی از نویسندگان، مع الرکب الحسینی، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۱۳۱.</ref> بعضی نیز بر این باورند که این جمله نگاهی توحیدی است که اعتقاد به امر و [[قضا و قدر|قضای الهی]] را نیز نشان می‌دهد.<ref>جمعی از نویسندگان، مع الرکب الحسینی، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۱۳۱؛ [http://shabestan.ir/detail/News/728513 «سرّ تولد «ما رأیتُ الّا جمیلاً» از دل مصائب کربلا، خبرگزاری شبستان].</ref> گفته شده است حضرت زینب(س) در روز عاشورا به دلیل جایگاه رفیع در اعتقاد به [[توحید]]، دو جمال را مشاهده کرد، یکی جمال ربوبیت خدای متعال و دیگری جمال عبودیت امام حسین(ع) و این به معنای اوج مقام محبت و رضای الهی است.<ref>[https://www.kebnanews.ir/news/431372 «حضرت زینب(س) چگونه به مقام «مارایت الا جمیلا» رسید»]، کبنا نیوز.</ref>