Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۷۱
ویرایش
عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←نیابت امام زمان) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
}} | }} | ||
'''عُثمان بن سعید عَمْری''' (متوفای قبل از [[سال ۲۶۷ هجری قمری|۲۶۷ق]]) مشهور به اَبوعَمرو، اولین [[نایب خاص]] از [[نواب اربعه]] امام زمان(ع) در دوره [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] است. وی از اصحاب [[امام هادی علیه السلام|امام هادی]]، [[امام حسن عسکری علیه السلام|امام عسکری]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] دانسته شده، اما درباره اینکه از یاران [[امام جواد علیه السلام|امام جواد]] بوده، تردیدهایی وجود دارد. عثمان بن سعید پس از شروع [[امامت]] امام مهدی(ع) (سال ۲۶۰ هجری قمری|سال ۲۶۰ق)، تا پایان عمرش (حدود ۶ یا ۷ سال) نائب خاص امام بود و پس از | '''عُثمان بن سعید عَمْری''' (متوفای قبل از [[سال ۲۶۷ هجری قمری|۲۶۷ق]]) مشهور به اَبوعَمرو، اولین [[نایب خاص]] از [[نواب اربعه]] امام زمان(ع) در دوره [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] است. وی از اصحاب [[امام هادی علیه السلام|امام هادی]]، [[امام حسن عسکری علیه السلام|امام عسکری]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] دانسته شده، اما درباره اینکه از یاران [[امام جواد علیه السلام|امام جواد]] بوده، تردیدهایی وجود دارد. عثمان بن سعید پس از شروع [[امامت]] امام مهدی(ع) ([[سال ۲۶۰ هجری قمری|سال ۲۶۰ق]])، تا پایان عمرش (حدود ۶ یا ۷ سال) نائب خاص امام بود و پس از او، پسرش [[محمد بن عثمان]] عهده‌دار نیابت شد. عثمان در زمان نیابت به [[بغداد]] رفت و دوران وکالت خود را در آنجا گذراند. او در بغداد و سایر شهرهای [[عراق]] وکلایی داشته که وجوهات را از مردم اخذ کرده و سپس برای او می‌فرستادند. حضرت مهدی به هنگام وفات او، نامه تسلیتی برای فرزندش فرستاد. در متون روایی، از عثمان بن سعید با القاب متعددی همچون زَیّات و عَمْری یاد شده است. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
درباره تاریخ تولد عثمان، اطلاع دقیقی در دست نیست، اما گفته شده که از ۱۱ سالگی، خادم امام جواد (ع) بوده است. او بعدها | درباره تاریخ تولد عثمان، اطلاع دقیقی در دست نیست، اما گفته شده که از ۱۱ سالگی، خادم امام جواد (ع) بوده است. او بعدها پیشکار امام نهم شد و از اعتماد کامل ایشان برخوردار گردید.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۲.</ref> | ||
وی وکیل امام هادی و امام حسن عسکری و امام زمان(ع)، و همواره مورد اعتماد آنان بود. عثمان بن سعید ابتدا در [[سامرا]] زندگی می‌کرد و بعد از رحلت امام یازدهم، به بغداد رفت. در آن زمان سامرا پایتخت و مقر لشکریان سلسله [[عباسیان|عباسی]] بود که از آغاز با [[امامان شیعه]] میانه خوبی نداشتند. برخی گفته‌اند احتمالا به همین دلیل عثمان بن سعید به بغداد مهاجرت کرد و در آنجا منطقه [[کرخ]] را که محل سکونت شیعیان بود، مرکز رهبری [[امامیه]] قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref> | وی وکیل امام هادی و امام حسن عسکری و امام زمان(ع)، و همواره مورد اعتماد آنان بود. عثمان بن سعید ابتدا در [[سامرا]] زندگی می‌کرد و بعد از رحلت امام یازدهم، به بغداد رفت. در آن زمان سامرا پایتخت و مقر لشکریان سلسله [[عباسیان|عباسی]] بود که از آغاز با [[امامان شیعه]] میانه خوبی نداشتند. برخی گفته‌اند احتمالا به همین دلیل عثمان بن سعید به بغداد مهاجرت کرد و در آنجا منطقه [[کرخ]] را که محل سکونت شیعیان بود، مرکز رهبری [[امامیه]] قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
===وکالت امام عسکری=== | ===وکالت امام عسکری=== | ||
عثمان، علاوه بر امام هادی، از اعتماد [[امام حسن عسکری(ع)]] هم برخوردار بود.<ref>طوسی،الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱-۲۲۹.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[رجال الطوسی|رجال]] خود، عثمان بن سعید را وکیل امام عسکری معرفی کرده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۱.</ref> در روایات مختلفی نقل شده که امام عسکری عثمان را خطاب قرار داده و وکیل خود دانسته، و در جای دیگر، اطرافیان را شاهد می‌گیرد که عثمان بن سعید وکیل من است. امام او را به عنوان رئیس وکلا معرفی کرد؛ به این معنا که تمام وجوهاتی که شیعیان، توسط وکلا می‌فرستادند، به عثمان می‌رسید و او | عثمان، علاوه بر امام هادی، از اعتماد [[امام حسن عسکری(ع)]] هم برخوردار بود.<ref>طوسی،الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱-۲۲۹.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[رجال الطوسی|رجال]] خود، عثمان بن سعید را وکیل امام عسکری معرفی کرده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۱.</ref> در روایات مختلفی نقل شده که امام عسکری عثمان را خطاب قرار داده و وکیل خود دانسته، و در جای دیگر، اطرافیان را شاهد می‌گیرد که عثمان بن سعید وکیل من است. امام او را به عنوان رئیس وکلا معرفی کرد؛ به این معنا که تمام وجوهاتی که شیعیان، توسط وکلا می‌فرستادند، به عثمان می‌رسید و او آنها را به امام می‌رساند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۰، ص۳۲۳.</ref> | ||
پس از شهادت امام عسکری، عثمان بن سعید، عهده‌دار مراسم [[کفن]] و [[دفن]] امام شد. به اعتقاد [[امامیه]]، این نشانه‌ها بر نمایندگی او از امام زمان (ع) گواهی می‌دهد.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱و۳۵۶.</ref> | پس از شهادت امام عسکری، عثمان بن سعید، عهده‌دار مراسم [[کفن]] و [[دفن]] امام شد. به اعتقاد [[امامیه]]، این نشانه‌ها بر نمایندگی او از امام زمان (ع) گواهی می‌دهد.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱و۳۵۶.</ref> | ||
==نیابت امام زمان== | ==نیابت امام زمان== | ||
امام عسکری به نیابت عثمان بن سعید تصریح کرده است. او فرزند خود را به چهل نفر از اصحاب خود نشان داده و به | امام عسکری به نیابت عثمان بن سعید تصریح کرده است. او فرزند خود را به چهل نفر از اصحاب خود نشان داده و به آنها ابلاغ کرده است که در طول [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]]، از عثمان، اطاعت کنند.<ref>طوسی، الغیبه، ص۲۳۲- ۲۳۱، صدوق، کمال الدین، ص۴۳۵.</ref> بنابر روایتی دیگر، حضرت مهدی در دیدار با اهل [[قم]]، به نیابت عثمان بن سعید اشاره کرد و آنان را به او ارجاع داد.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت امام|: «پدر تو به سعادت و نیک‌بختی زندگی کرد و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود. خدا او را رحمت کند و او را به اولیا و سادات و موالیان او ... ملحق نماید. خداوند روی او را تر و تازه نماید و لغزش‌های او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت‌زده شدی و ما نیز مصیبت‌زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید، در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت امام|: «پدر تو به سعادت و نیک‌بختی زندگی کرد و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود. خدا او را رحمت کند و او را به اولیا و سادات و موالیان او ... ملحق نماید. خداوند روی او را تر و تازه نماید و لغزش‌های او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت‌زده شدی و ما نیز مصیبت‌زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید، در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||