سید محمد حسینی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمد حسینی همدانی در ۱۳۲۲ق در [[نجف]] به دنیا آمد.<ref> حسینی همدانی، ۱۳۶۷ش، ص ۳۵.</ref> پدرش [[سید علی بن سید کاظم همدانی]] معروف به [[میرسید علی عرب]]، از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[میرزا حسین خلیلی تهرانی]]، [[صاحب عروه|سید محمدکاظم یزدی]] (مؤلف عروةالوثقی) و [[ملا حسینقلی شوندی|ملا حسینقلی همدانی]] (استاد مشهور سلوک و اخلاق)، و از نوادگان محقق اَعْرَجی، علامه [[سید محسن حسینی کاظمی]] بود<ref>آقابزرگ طهرانی، قسم ۴، ص ۱۵۰۷؛ انصاری قمی، ص ۹۲.</ref>. وی در کتاب انوار درخشان<ref> ج ۱، ص ۳</ref> از خود با نام سید محمد حسینی نجفی عربزاده یاد کرده است.

*[[انوار درخشان در تفسیر قرآن]]، مهمترین اثر وی و تفسیر فارسی همه قرآن است. این تفسیر در هجده مجلد در ۱۳۸۰ش، به اهتمام [[محمدباقر بهبودی]] در [[تهران]] انتشار یافت. از ویژگی‌های تفسیر انوار درخشان، استناد و توجه فراوان مؤلف به اخبار و روایات تفسیری اهل بیت(ع) است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به ج ۱، ص ۸۱، ۱۱۳، ۱۳۰، ۱۳۱، ج ۸، ص ۲۷۴، ۳۱۴، ج ۱۲، ص ۴۸، ۴۹، ۱۳۵، ۱۸۸، ج ۱۸، ص ۵۰، ۱۰۷، ۱۰۸، ۲۲، ۴۲، ۲۵</ref> با این حال، وی به نقل اخبار و روایات [[اهل بیت(ع)]] بسنده نکرده و پس از پاره‌ای توضیحات لغوی و نحوی و بیان برخی لطایف و اشارات، به تفسیر و تحلیل [[آیه]] پرداخته است. گاهی با عبارت‌هایی پیچیده و سنگین و با استفاده از اصطلاحات و تعبیرهای اهل معنا و معرفت، آیات را تفسیر کرده است،<ref> برای نمونه ر.ک به انوار درخشان در تفسیر قرآن، ج ۱، ص ۸۳۴، ج ۱۶، ص ۲۸۲ و ۲۸۵</ref> همین ویژگی موجب شده که بهره‌گیری از این تفسیر به گروهی خاص اختصاص یابد.<ref> رجوع کنید به ایازی، ص ۱۶۵</ref> وی همچنین به روش تفسیر قرآن به قرآن توجه داشته است.<ref> ایازی، ص ۱۶۷؛ برای نمونه رجوع کنید به حسینی همدانی، ۱۳۸۰، ج ۱، ص ۱۹ و ۱۲۰، ج ۳، ص ۳۶.</ref>  

{{پانویس|۴}}