علی بن عیسی اربلی: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به استادان اربلی، جامعیت وی در علوم مختلف معلوم می‌شود. او را از مشاهیر [[علم نحو]] و عربیت، <ref> صدر، ص۱۳۰</ref> شاعر و کاتب دیوان، <ref> صفدی، ج۲۱، ص۳۷۹</ref> مورّخ، ادیب و [[فقیه]]، <ref> ابن حبیب ج۱، ص۱۶۱</ref> محدّثی صدوق، [[ثقه]] و مذکور در سند اجازات <ref> حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۴۳؛ مجلسی، ج۱، ص۱۰، ۲۹</ref> دانسته‌اند. به گفته [[فضل بن روزبهان شافعی]]، اربلی ـ به اتفاق جمیع [[امامیه]] ـ از بزرگان علما و در نقل مطالب امین است.<ref> شوشتری، ج۱، ص۲۹</ref>

اربلی علاوه بر اینکه قصائدی در مدح [[اهل بیت(ع)]] سروده، از راویان شعر [[حضرت علی(ع)]] نیز بوده است.<ref> امینی، ج۲، ص۲۶</ref> قدرت شاعری او را می‌توان در ابیاتی که بالبداهه سروده و نیز در نشستهای ادبی او با [[جوینی]]، [[ابن صلایا]] و دیگران یافت.<ref> اربلی، التذکره الفخریه، ص۸۵ ـ۸۶؛ بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۱۵۳ـ۱۵۴، ۱۶۱ـ۱۶۲، ۱۶۶، ۲۰۴، ۲۴۲، ۳۸۰، ۳۸۹</ref>