پرش به محتوا

ودیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ مارس ۲۰۲۳
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
ودیعه عنوان یکی از [[ابواب فقه|ابواب فقهی]] است<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۹؛ شیخ مفید، المقنعة، ص۶۲۵.</ref> که در قانون مدنی [[ایران]] نیز قوانینی برای آن وضع گردیده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/92778 قانون مدنی]، مواد ۶۰۷-۶۳۴، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.</ref> تحویل امانات به نگهبانی ادارات و سپردن کفش به کفش‌داری [[مسجد|مساجد]] از مصادیق این عقد شمرده شده است.<ref>
ودیعه عنوان یکی از [[ابواب فقه|ابواب فقهی]] است<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۹؛ شیخ مفید، المقنعة، ص۶۲۵.</ref> که در قانون مدنی [[ایران]] نیز قوانینی برای آن وضع گردیده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/92778 قانون مدنی]، مواد ۶۰۷-۶۳۴، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.</ref> تحویل امانات به نگهبانی ادارات و سپردن کفش به کفش‌داری [[مسجد|مساجد]] از مصادیق این عقد شمرده شده است.<ref>
[https://hamedamiri.com/مسئولیت-مودع-در-عقد-ودیعه/ مسئولیت مودع در عقد ودیعه]، دانستنیهای حقوقی.</ref><br>
[https://hamedamiri.com/مسئولیت-مودع-در-عقد-ودیعه/ مسئولیت مودع در عقد ودیعه]، دانستنیهای حقوقی.</ref><br>
واژه ودیعه را که در معنای مصدری و مفعولی استعمال می‌شود،<ref>جزیری، عبد الرحمن و دیگران، الفقه علی المذاهب الأربعه، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۲۹۷.</ref> برگرفته از «ودع» و به‌معنی ترک شده<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۸۱ش، ص۵۵۵.</ref> یا ساکن و استقرار یافته دانسته‌اند.<ref>حلّی، السرائر الحاوی، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۴۳۴؛ علامه حلّی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۱۹۱.</ref>
واژه ودیعه را که در معنای مصدری (سپردن) و مفعولی (سپرده) استعمال می‌شود،<ref>جزیری، عبد الرحمن و دیگران، الفقه علی المذاهب الأربعه، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۲۹۷.</ref> برگرفته از «ودع» و به‌معنی لغوی ساکن و استقرار یافته دانسته‌اند.<ref>حلّی، السرائر الحاوی، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۴۳۴؛ علامه حلّی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۱۹۱.</ref>


===رابطه ودیعه با امانت===
===رابطه ودیعه با امانت===
confirmed، protected، templateeditor
۳٬۷۶۰

ویرایش