غیبت کبرا: تفاوت میان نسخه‌ها

ناپدیدشدن [[امام زمان]] از دیده‌ها و زندگی پنهانی او را غیبت امام زمان می‌نامند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۲؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۰.</ref> غیبت را به دو مرحله [[غیبت صغرا]] و غیبت کبرا تقسیم می‌کنند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۲؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۱.</ref>

در غیبت صغرا امام زمان از دید همگان غایب نبود؛ بلکه نمایندگانی داشت که از طریق آنها با مردم در ارتباط بود. به این افراد [[نواب امام زمان|نائبان امام زمان]] یا نواب اربعه می‌گویند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۳.</ref> در دوره غیبت صغرا علاوه بر نواب اربعه، بسیاری از مردم نیز به گونه‌های مختلف با امام مهدی (ع) دیدار کردند که منابع آن‌ها را یاد کرده‌اند. بیشتر علماء شیعه مدت غیبت صغرا را ۶۹ سال می‌دانند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۳۶و۳۷.</ref> غیبت کبرا پس از غیبت صغرا آغاز شده است. در این دوره امام زمان از دید همه مردم پنهان است.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۳.</ref> غیبت کبرا از سال ۳۲۹ق آغاز شده و تاکنون ادامه داشته است.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۱.</ref> سید محمد صدر (م۱۴۱۹ق) مؤلف کتاب تاریخ الغیبه، کوتاه بودن مدت غیبت صغرا و نیز بیشتر بودن نسبت دیدارکنندگان با امام مهدی (ع) در غیبت صغری از غیبت کبرا را علت نام گذاری این دو دوره به غیبت صغرا و غیبت کبرا می‌داند. گفته می‌شود اگر غیبت کبرا بدون مقدمه آغاز می‌شد اثبات وجود حجت خدا بر بندگانش از بین می‌رفت به همین دلیل غیبت صغرا برای آماده ساختن شیعیان برای ورود به غیبت کبرا بوده است.