رساله لقاءالله (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←محتوای بخش دوم
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مولف با بیان اینکه از یک سو در [[قرآن|قرآن کریم]] و بیان [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] عبارت لقاءالله و نظر بر [[خدا|خداوند]] وارد شده است و از سوی دیگر در [[حدیث|روایات]]، در [[تنزیه صفات|تنزیه خداوندمتعال]] کلماتى وارد شده که ظاهرش تنزیه صرف از جمیع مراتب معرفتی (شناخت) است، با پذیرش قول برخی از [[متکلم|متکلمان]] (تنزیه صرف) در این باب به بیان اقوال علماء شیعه در باب تنزیه خداوندمتعال (تاویل تنزیه و ممکن بودن حمل تنزیه) می‌پردازد.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۲۴-۶۰.</ref> در آخر این بخش از رساله، معرفت نفس و ترقی آن و کیفیت تکامل [[روح انسان|روح]] را بررسی می‌نماید. <ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۶۹.</ref> | مولف با بیان اینکه از یک سو در [[قرآن|قرآن کریم]] و بیان [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] عبارت لقاءالله و نظر بر [[خدا|خداوند]] وارد شده است و از سوی دیگر در [[حدیث|روایات]]، در [[تنزیه صفات|تنزیه خداوندمتعال]] کلماتى وارد شده که ظاهرش تنزیه صرف از جمیع مراتب معرفتی (شناخت) است، با پذیرش قول برخی از [[متکلم|متکلمان]] (تنزیه صرف) در این باب به بیان اقوال علماء شیعه در باب تنزیه خداوندمتعال (تاویل تنزیه و ممکن بودن حمل تنزیه) می‌پردازد.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۲۴-۶۰.</ref> در آخر این بخش از رساله، معرفت نفس و ترقی آن و کیفیت تکامل [[روح انسان|روح]] را بررسی می‌نماید. <ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۶۹.</ref> | ||
===محتوای بخش دوم=== | ===محتوای بخش دوم=== | ||
مؤلف ابتدا در راه اثبات وحدت شخصی وجود و دفاع از آن؛ با استناد به [[حدیث|روایتی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] بیان می‌دارد که اهل سیر و سلوک در این خصوص دچار اشکالات و توهمات و ادعاهاى مختلف شده اند که بعضى از نظریه‌ها غیرمعقول و بعضى از آنها نیز به رد و [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] ختم شده است. در ادامه با بیان حکایتی از حکیمی اصفهانی؛ مخالفان وحدت وجود را به تعقل و اندیشه دعوت می‌کند. مؤلف با بیان اینکه «وجود منبسط از شئون وجود حقیقى و از ظهورات و تجلیات خدا است» به تحلیل نظریه کسانی که از طریق مکاشفه، به وحدت وجود عرفانی رسیده‌اند می‌پردازد.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، | مؤلف ابتدا در راه اثبات وحدت شخصی وجود و دفاع از آن؛ با استناد به [[حدیث|روایتی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] بیان می‌دارد که اهل سیر و سلوک در این خصوص دچار اشکالات و توهمات و ادعاهاى مختلف شده اند که بعضى از نظریه‌ها غیرمعقول و بعضى از آنها نیز به رد و [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] ختم شده است. <ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۴.</ref> در ادامه با بیان حکایتی از حکیمی اصفهانی؛ مخالفان وحدت وجود را به تعقل و اندیشه دعوت می‌کند.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۸.</ref> مؤلف با بیان اینکه «وجود منبسط از شئون وجود حقیقى و از ظهورات و تجلیات خدا است» به تحلیل نظریه کسانی که از طریق مکاشفه، به وحدت وجود عرفانی رسیده‌اند می‌پردازد.<ref>ملکی تبریزی، رساله لقاءالله، ۱۳۸۵ش، ص۱۹۰-۲۱۶.</ref> | ||
==نام کتاب و انتشار آن== | ==نام کتاب و انتشار آن== | ||